18+ RPG - A Pirate's life for me!

Kim
Spookschip The Black Lady - Het bovendek
Kim grijnsde breed. “Nee dankje, Kap’tein. Ik mag je graag, maar niet zo graag dat ik op zo’n manier met je verbonden wil zijn.” Hij wist dat de enige manier waarop de kapitein zijn lantaarn elders kon plaatsen, was door met iets ermee in verbinding te staan. Een touwtje of lint, bijvoorbeeld. En het beeld dat dat bij hem opriep was alles behalve plezant.
Nog voordat hij Kapitein Aina de kans gaf weer op hem te reageren keek hij weer naar het dek beneden. “Nee, Jesus op het zwarte paard!” Hij grijnsde en knipoogde speels naar Sarah Ann wie geamuseerd leek.

Taylor
Koopvaardijschip The Harbringer - Moore's hut
Taylor lachte zachtjes om de grap. “Vast wel. En anders kan je me meestal wel op het bovendek vinden.” Hij glimlachte beleefd. “Laat het maar weten als iets niet naar wens is. Een goede dag.” Na een kort knikje liep hij weg om de overige twee passagiers even te begroeten. Maar hij zag dat Rembrandt inmiddels al voor de deur stond. “Nog andere taken Kapitein, of zal ik het roer weer overnemen?”

Ismael
Piratenschip - The Undertaker Kombuis

Vulfgang was achter de kok aan gelopen en had zoals verwacht de ketel mee genomen richting de kombuis. De jongen legde een lepel naast de ketel voor de kok en Ismael schudde zijn hoofd. "Dat doe je verkeerd." Ismael pakte het kleine pannetje waar het maal voor de kapitein in zat. "Dit is wat wij eten." Met een grote grijns maakte hij het vuurtje uit en nam een hapje van het warme stoofschoteltje. Na een paar hapjes reikte hij het pannetje aan Vulfgang aan "Ga je gang, ik zit vol."

Ismael pakte een doek en begon het fornuis te poetsen.

Locatie: Kombuis
Praat met: Vulfgang
Sorry dat het soms even duurt, Kind geeft soms weinig gelegenheid.

Vulfgang
Piratenschip - The Undertaker Kombuis

Vulfgang nam het pannetje aan. Ja dat eten was veel lekkerder. Hij vond de klusjes niet altijd leuk maar het had priveleges. Vulfgan at uit dit potje trager dan die van de pap. Hij genoot zelfs van het lekkere eten. Toen de pan zo goed als leeg was ging hij met een stukje brood er door het tot het goed schoon was.
Daarna ging Vulfgang meteen aan de slag om een sopje te maken voor de omwas.
Zie je wel dat hij aardig is.
Maar hij speelt wel de baas over je.
Hij is de baas.
Nou bazen vinden wij niet leuk.
Jij vind gewoon niets leuk.
"Hij is ok."
Dat zeg je omdat hij je net een lekkere maaltijd gaf.
Heeft hij ooit tegen ons geschreeuwd
Nee
Nou dan is ie ok
Nee dan is ie slim want hij weet dat we een ram voor z'n harsens geven als ie schreeuwt.
Houd je klep.
Vulfgang trok een moeilijk gezicht toen hij probeerde de stemmen weg te sturen zodat hij een poging kon doen tot 5 minuten lang een gesprek.
"Denk je dat we dit keer wel de Harbringer zullen vinden? Of jatten we gewoon weer een plantage leeg als we te weinig eten hebben."

Lokatie Kombuis
Praat met Ismael

Megami
Locatie: Piratenschip ‘the Undertaker’ Tweede dek,

Megami hoorde de kapitein aan en liet een mentale zucht van opluchting ontsnappen. Ze was zelf altijd ruim voor zonsopgang op om van de rust te genieten, dus een wekker zijn kon ze wel. Ze zou zelf ook denken aan klusjes die ze zou kunnen doen. Misschien kon ze helpen de zeilen repareren.
Megami liep gauw weg toen de kapitein dat zei. Ze keek over het dek en zag dat het eten al weer weg was. Haar maag knorde in protest. De enige reden dat ze op het dek was gaan tekenen, was in afwachting van het eten.
De werkende mensen ontwijkend liep ze richting het kombuis. Met een nog steeds iets rood hoofd klopte ze op de deur.

Lokatie: Voor de deur van het kombuis.

Kapitein Marat
Locatie: Piratenschip ‘the Undertaker’ Tweede dek,
Praat met: Patch

Marat keek Megami nog even na en besloot haar in de gaten te houden voor haar eigen best wil. Ze was nog niet helemaal overtuigd van haar kwaliteiten als wetteloze piraat. Daarna keerde ze zich weer tot Patch en grijnsde bij zijn demonstratie van wat hij ging doen. Haar grijns verdween echter toen Patch de fles rum te voorschijn haalde. "Bij de staart van de duivel waar hij zich niet kan krabben!" Haar hand gleed bijna automatisch naar de greep van haar pistool. "Ik wil je in ieder geval bedanken voor het feit dat je wat licht geworpen hebt op de zaak van de gestolen rum!" Ze kneep haar oog tot een spleetje en staarde Patch aan. Ze liet de het handvat van haar pistool los en sloeg haar armen over elkaar. "Hier kom je niet ongestraft mee weg" zei ze terwijl ze haar oog sloot en met haar hoofd schudde. "Diefstal, verduistering, drinken onder werktijd, en poging tot omkoperij van de kapitein de straf hier op is kielhalen en dan ben ik nog mild" ze keek hem weer aan en moest haar best doen om niet te lachen. Ze zette een stap dichterbij totdat ze bijna tegen Patch aan stond. Ze kreeg een subtiele glimlach op haar gezicht en begon te fluisteren. "Maar ik weet een ... gepastere straf voor jou." Ze legde een hand in zijn nek en begon deze te masseren. " Je mag me vanavond in mijn privévertrek .. 'gezelschap' komen houden" en gaf hem een knipoog. Waarbij ze met haar andere hand in zijn kont kneep. De scheepsjongen was leuk geweest voor de afgelopen drie dagen, maar het was nog maar een jongen, zonder enige ervaring, alles wat hij nu wist had Marat hem geleerd. Patch was tenminste een vent! "En doe die fles rum weg .. of zorg er voor dat niemand ziet dat je het drinkt .. slecht voor het moraal, de rest is aan het werk en krijgt vanavond pas rum .. stoute jongen" ze giechelde op een akelig meisjesachtige manier.

Phyllis
Spookschip The Black Lady - Dek

Phyllis haar mond viel wijd open naar het horen van het commentaar van Kim. Ze liet een gerustreerde kreun los en smeet haar poetsdoek op het dek en begon heftgi te schrobben.
"Ik krijg hem nog wel" mopperde ze zachtjes

Sarah Ann
Spookschip The Black Lady - Dek
Sarah Ann moest moeite doen om niet een een lachbui uit te breken naar de opmerking die phyllis terug kreeg vanaf het bovendek.
Ze faalde glansrijk en giegelde vrolijk. Ze zag hoe Kim haar een knipoog gaf en haar gezichtje liep meteen rood aan.

Patch
Piratenschip the Undertaker - Tweede dek

Patch liet te fles met rum langs zijn zijn naar beneden glijden en keek de kapitein even verbaasd aan. Hij hoorde de beschuldigingen van de kapitein aan en hij kon het niet helpen, maar er verscheen een halve glimlach op zijn gezicht.
Ineens nam de kapitein een stap naar hem toe en hij zal een klein glimlach verschijnen op haar gezicht. Langzaam voelde hij haar hand naar achter zijn nek glijden, waarna hij haar vingers zijn huid voelde masseren. Hij voelde zijn mannelijk deel zich tegen de stof van zijn broek aan drukken. Hij keek haar met licht dicht geknepen ogen aan en vroeg zich af waar dit heen ging.
Hij hoorde aan wat zijn straf zou gaan worden, waarna haar andere hand hem in zijn kont kneep. Hij liet een zachte kreun van opwinding los en nam een stapje naar voren zodat hij nog ietsje dichter bij stond. Hij leunde voorover en fluisterde zachtjes in het oor van de kapitein.
"Dat is een straf die deze stoute jongen graag aanvaart."
Hij rechte zijn rug en met een knipoog nam hij snel een teug rum voordat hij de fles verstopte van het zicht van de rest van de bemanning.

Kapitein Marat
Locatie: Piratenschip ‘the Undertaker’ Tweede dek
Praat met: Patch

Een rilling schoot langs Marat's ruggengraat bij het horen van de zwoele fluistertoon van Patch. Ze deed een stap naar achter en probeerde haar gedachtes weer bij het werk te krijgen. Vervloekt, dit gaat een lange dag worden dacht ze bij zichzelf. Het liefste had ze hem meteen mee getrokken naar haar kajuit. "En geen zorgen, ik zal lief voor je zijn en je niet te veel pijn doen" vervolgde ze. Daarna bulderde ze van het lachen. "Goed, tijd voor echt werk, ik ga een inspectie ronde doen, kijken of iedereen ook doet waar ik ze voor betaal .. of voor in leven laat" Met een stevige tred liep ze de trap af.

Het dek

Onderaan de trap bleef ze staan, met haar ene oog speurend naar iets of iemand dat haar ongenade zou ervaren. In eerste instantie leek iedereen te doen wat hem of haar opgedragen was. Ze knikte tevreden en begon over het dek te lopen richting voorsteven, waarbij haar laarzen met metalen hak klakten op de houten planken. Een geluid wat de meesten herkenden als: werk harder, ze is in aantocht. Een aantal matrozen begon spontaan harder te zingen en te boenen. De kraai besloot het hogerop te zoeken en ging bovenin de grote mast zitten. Zijn dofgrijze ogen gericht op het dek. Marat keek tevreden omhoog. Wat de meesten op het schip niet wisten was dat de kraai fungeerde als Marats verloren oog. Waardoor ze meer zag dan de meesten dachten.

Patch
Piratenschip the Undertaker - Tweede dek

Patch was bezig de fles rum te verstoppen toen hij de kapitein hoorde zeggen dat ze hem niet al teveel pijn ging doen. Patch grinnikte zachtjes in zichzelf en dacht 'Bring on the pain babe'.
Meteen daarna werd er weer over gegaan naar de normale zaken.
Patch keek hoe de kapitein naar het dek liep en hij bleef op zijn post staan met een brede tevreden blik op zijn gezicht.

Layla
The Harbringer-z'n hut

Na zich twee keer verknoopt te hebben had Layla dan eindelijk z'n jasje dicht. Goedemorgen, het was duidelijk dat hij nog niet helemaal wakker was. Wat hij niet zou geven voor een kopje koffie..een hoop, maar niet de woede van z'n vader als die zag dat de weinige koffie die ze hadden-bedoeld om te verkopen wel te verstaan-aangebroken was. Hij gaapte en probeerde door de troebele raampjes te kijken. Nog steeds de kade. Dat had hij wel kunnen weten, het schip voelde niet alsof het bewoog, behalve het eeuwige heen en weer deinen op de kleine golven. Hij liep bij het raam weg en ging de hut uit, achter zich deed hij de deur op slot-hij vertrouwde kapitein Rembrandt en de bemanning, maar nou ook weer niet zo veel dat hij z'n deur open liet.

Een paar korte trappen later stond hij op het dek en de vroege morgenzon scheen hem in de ogen. De kade ging langzaam op en neer(natuurlijk was het eigenlijk het schip, maar vanuit zijn oogpunt leek het zo)en de bedeltjes in z'n haar tingelden vrolijk tegen elkaar aan. Hmm. Hij had honger. Zou de kok al wakker zijn? Deze kok was nieuw, en het leek een type die graag tot middag in bed lag. Hij keek om zich heen en zag Saix bij het roer naar de kade staan staren. Glimlachend liep hij naar boven.

Saix keek hoe het steeds drukker werd op de kade, het werd nu echt ochtend. Het verbaasde hem dat er niet al meer mensen op waren, maar misschien namen ze het ervan, nu dat het echte werk nog niet begonnen was. Hij merkte Layla al aankomen voor hij diens voetstappen of geur echt goed kon merken en bewoog dan ook niet toen een zwaar hoofd op zijn schouder neerkwam

'Slaap.'

Saix grinnikte. 'Waarom ben je dan al op? Je word toch geen hoge pief om eerder op te staan dan de meeste matrozen.'

Layla ging weer normaal staan en keek uit over de kade-jeetje wat werkte die mensen hard. Je zou er spierpijn van krijgen, alleen al door het te zien. 'Ik dacht dat er al meer mensen wakker zouden zijn, heb jij niemand gezien? De kapitein, of belangrijker, de kok?'

Nu hij het zei, merkte Saix ook dat hij honger had 'Nee, maar ik denk dat de kapitein wel wakker is. En die kok..hij leek me niet van het hardwerkende, vroeg opstaande type. Die krijgt het nog leuk met Rembrandt als z'n kapitein, als ie weigert een beetje door te werken'

Layla grijnsde. Met een beetje mazzel kregen ze nog wel een kielhaling te zien! Al die jaren op zee en hij had nog nooit een echte zeemansstraf gezien. Al betwijfelde hij of de kapitein zo ver zou gaan om een beetje luiheid. Hij gaf Saix een speelse klap op z'n schouder en liep de trap af 'Nou kom, gaan we de kok lastig vallen. Er is nu tenminste nog vlees over, dat zou je toch in beweging moeten krijgen.'

Lokatie: op het dek, onderweg naar de kombuis

Aina
Spookschip The Black Lady - Bovendek

Een grijns verscheen op Aina's lippen. Hij wist precies wat zijn stuurman dacht en het amuseerde hem mateloos. Het was precies wat hij nodig had om zijn bemanning in het gereel te houden. De uitwisseling tussen zowel Phyllis als Sarah Ann was hem niet ontgaan. Hij besloot dat hij maar een oogje op het scheepsmaatje moest houden. Een grote mond en luiheid werd niet gewaardeerd door hem.

"Zorg ervoor dat je door het hart van de storm gaat. We kunnen het wel gebruiken, ze vergeten dat ze geen landrotten meer zijn."

Daarna draaide hij zich om en liep weg, op weg naar zijn hut.
Kapitein's hut

Ismael
Piratenschip the Undertaker - Kombuis

"Of we The Harbringer dit keer zullen overnemen?" Herhaalde Ismael de vraag van Vulfgang. Het gemompel ervoor negeerde hij. Ismael hoorde het niet eens meer. Maar goed ook want hij wilde niet weten wat zijn gesprekspartner allemaal te melden had. Ismael keek niet op van zijn veeg en poetswerk. "Ik heb geen idee, Vulfgang, geen idee." Hij zette de bezem weg en pakte een stoffer een blik. "Ik hoop alleen dat we de confrontatie overleven." Zuchtte hij terwijl hij door zijn knieën zakte om het vuil op te vegen. Ismael stond weer op en gooide het blik leeg in een emmer.

Er werd kort op de deur van de kombuis geklopt, "Binnen" zei Ismael terwijl hij het blik weer weg zetten. Hij keek op, recht in een paar prachtige ogen. Even voelde hij zich warm worden maar hij herpakte zich snel. "Kan ik wat voor je doen?" Ismael onderdrukte de neiging om u te zeggen. Hij had het gevoel dat deze vrouw een u was en absoluut geen piraat.

Locatie: Kombuis
Praat met: Vulfgang en Megami

Vulfgang
Piratenschip the Undertaker - Kombuis
Vulfgang grinnikte duivels om de opmerking ik hoop dat we het overleven. Ha hij zou minimaal 20 mannen meenemen in zijn graf. Al achte hij zich sterk en bruut genoeg om het te overleven.
Voor hij iets kon zeggen werd er op de deur geklopt en Ismael
gaf toestemming tot binnenkomen. Vulf zag Megami staan. Met een moeilijk gezicht onderdrukte hij zijn stemmen die een nieuwe discussie wouden starten. Hij wou weten wat deze juffer kwam doen. Er kwamen hier niet vaak vrouwen. Er waren sowieso weinig vrouwen an boord.

Spookschip the Black Lady - Dek
Vladimir kwam geïrriteerd aanlopen. Zijn hand nog op zijn voorhoofd gedrukt. Hij was uit bed gevallen door de plotselinge verandering. Hij keek naar boven om te zien welk stuk onbenul er achter het roer stond. Hij kneep zijn ogen samen toen hij Kim herkende en zuchtte diep. 'Het is het niet waard'. Toch liep hij zijn kant uit. Zo'n twee meter naast Kim hield hij stil. "Waar gaan we ineens zo snel heen?" Vroeg hij nog licht geïrriteerd.

Piratenschip the Undertaker - Dek
Bill liep op z'n dooie gemakje over het dek. Hij keek rustig in het rond. Hiermee hoopte hij te bereiken dat niemand doorhad dat hij zich weer eens flink verslapen had. Blijkbaar had hij al wel het een en ander gemist. Hier en daar hoorde hij iets over The Harbringer. Hij krapte vluchtig over zijn hoofd. Waar zou hij eens beginnen? Alles leek in orde dacht hij zo. Hij liep naar de rand om de prachtige zee beter te kunnen zien. De zon schitterde op het water en het zag er betoverend uit.

Kim
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Hij rechtte zijn rug hij het horen van de opdracht en knikte, zijn blik iets serieuzer. "Aye, Kap'tein." Hij pakte het roer ditmaal stevig vast en begon het schip verder de storm in te leiden. Het hart van de storm in. Waar de donder zowat naast je insloeg en de regen het schip bijna deed doen verdrinken.
De kapitein was nog maar net naar zijn hut verdwenen, toen het volgende bemanningslid besloot hem gezelschap te komen houden. Kim grijnsde zachtjes toen hij Vladimir de trap op zag komen en bij hem kwam staan. "Japan. En door het hart van de storm, dus bereid je maar voor op een ruige vaart."

Sarah Ann
Spookschip The Black Lady - dek

Sarah Ann had hard doorgewerk en haar stuk dek was zo schoon als het ooit zou gaan worden.
Ze ging staan en pakte de emmer met sop water vast.
Ze liep naar de rand van het schip en smeet he vieze water overboord.
Phyllis had haar stuk ook schoon en kwam naast Sarah Ann staan en smeet de inhoud van haar emmer ook leeg.
"Zullen we de touwen dan maar op gaan rollen?Vroeg ze aan Phyllis.
Sarah Ann had al gezien dat niemand naar de touwen had gekeken. ze lagen over het hele dek en allemaal waren ze niet netjes opgerold, zoals het hoorde.

Phyllis
Spookschip The Black Lady - dek

Phyllis was blij dat ze klaar was met het schrobben van het dek. Ze rechte haar rug en strekte haar ledematen. Als ze zolang op haar knieen zat kreeg ze altijd last van stijve benen en armen.
Ze had haar emmer geleegd en ze was naast Sarah Ann komen staan. Met maar een brandende vraag op haar tong.
Voor dat ze haar vraag had kunnen stellen, stelde Sarah Ann haar een vraag.
"De touwen????? Die dingen zijn zo zwaar. Moeten we die echt doen?"
Sarah Ann zuchtte "Ja die moeten wij doen." en ze liep weg van Phyllis.
"Niet eerlijk, waarom kan een sterke man dat niet doen?" riep ze terwijl ze achter haar aan liep.
"Ik denk omdat die druk bezig zijn. Het doet er eigenlijk ook niet toe"Zei Sarah Ann. "Als wij het niet doen dan word de kapitein boos."
"Ja, en die willen we niet boos maken." Zei Phyllis sarcastisch. "Maar ik help je wel. Het gaat sneller als we samenwerken."
"Dat is het slimste wat je vandaag gezegd hebt." grapte Sarah Ann.
"Pas op jij!" giechelde Phyllis.
Samen liepen Sarah Ann en Phyllis het dek over naar de eerste massa onopgevouwen touwen.
Onderweg zagen ze Vladimir over het dek een lopen.
Ze keken hem even naar.
"Waarom wrijft hij over zijn hoofd?" Vroeg Phyllis nieuwsgierig.
Sarah Ann haalde haar schouders op.
"Maareeuh.. even wat anders he. Wat was dat tussed jou en Kim?? huh? Vanwaar de tomatenkleur?" Phyllis keek Sarah Ann strak aan en zag haar hoofd een mooie rode kleur aan nemen.

Megami
Piratenschip the undertaker- kombuis
Megami keek naar de beide mannen die in de keuken stonden. Ze had ze wel vaker gezien tijdens de maaltijden, maar meer als een paar woorden waren niet gesproken.
Ze keek degene aan die haar aan had gesproken, degene die met een bezem stond. ,, Ik was bij de kapitein toen het eten werd opgediend." begon ze terwijl ze onbewust haar handen voor haar buik hield. ,, Zou ik wellicht nog een klein beetje mogen, als er nog iets over is?"

Einhard
Koopvaardijschip The Harbringer - passagiershut
Er werd op de deur van de hut geklopt. Een rap geluid dat werd opgevolgd door een stem die Einhard herkende als die van de kapitein. Ze hadden elkaar kort gesproken, wat op zich wonderbaarlijk was voor het feit dat er maar twintig tot dertig man op Deshima verbleef. Het was een plek waar je niet lang iemand kon ontlopen, maar Einhard had zo zijn taken gehad en zo ook de kapitein.
De deur ging tot op een kier open en Einhard liet de goede kant van zijn gezicht zien. Met een vinger op zijn lippen zei hij zacht: "De andere passagier slaapt."
Het was een goed excuus om de deur op een kier te houden. De voet van de man stond tegen de onderkant van de deur aan waardoor deze niet plotseling opgen geduwd kon worden en zijn hand lag tegen het borstzakje van zijn gilet aan. Niet dat Einhard problemen verwachtte, maar hij werd niet graag verrast.
In stilte wachtte hij een reactie van de kapitein af. Hij was van jongs af aan gewend dat een mindere niet sprak tot hij werd aangesproken en hoewel hier zeker geen sprake was van een bediende en meester, was de kapitein de hoogste in rang op een schip en sommige mannen met strepen, konden daar op gaan staan.

Praat met: Rem
(Ik heb geen idee of er iemand anders in de hut wil zijn (Seraphina?), maar als er niemand is, dan zit Einhard gewoon een potje te liegen. )

Kapitein Rembrandt
Koopvaardijschip The Harbringer - Voor de passagiershut

'Ik zal het kort houden,' zei Rembrandt, en hoorde Taylor iets roepen verderop. 'Ga maar, Taylor, ik kijk straks wel bij ze!' riep hij, voor hij zijn stem weer tot fluistertoon dempte om Einhards kamergenote niet wakker te maken. Zelf had hij liever de twee dames bij elkaar op kamer gehad, maar aangezien de Moore's broer en zus waren, deelden zij liever een kamer.
'Ik wilde even zeggen dat de lunch rond half twaalf wordt opgediend in het kombuis, dus over een kleine twee uur. Als verder alles naar wens is...?' Kapitein Rembrandt was inderdaad een man die op zijn strepen kon staan, of eerder gezegd stampvoeten, maar in dit geval ging het niet om bemanning maar passagier. Rem bleef zo beleefd als hij kon, ook om enige afstand te bewaren...

Praat met: Taylor (kort) en Einhard

Spookschip The black Lady - Bovendek
Vladimir zuchtte. Ditmaal nog geïrriteerder. "Lekker dan..." Zei hij kortaf. Hij was geen ochtendmens en uit bed vallen was dan al helemaal geen prettige manier van wakker worden. Hij voelde over zijn hoofd. Dat zou zeker een butl worden. Daarna wenkte hij zijn blik richting de koers. Het zag er inderdaad heftig uit. "Achja, ik sta gelukkig niet achter het stuur." Zei hij met een grijns.

Ismael
Piratenschip the undertaker- kombuis

Of er nog wat te eten was. Ismael zette de bezem weg en haalde zijn hand door zijn haar. Met een snelle beweging maakte hij van zijn lange zwarte haar een staart en keek naar de potten en pannen die door Vulfgang in het sop waren gezet. " uh." bracht hij uit. "Ik ben bang dat alles op is." Hij pakte een klein pannetje en zette dat op het vuur. "Ik kan wel even wat maken." Terwijl het vet warm werd pakte Ismael een snijplankje van een haak. Legde er een snee brood op en pakte een ei. Ismael draaide even het vet door de pan en tikte het ei erin stuk. Hij liet de dooier heel en zocht een blikje op het rek boven het fornuis. Dit keer was het een ander blikje dan even eerder. Maar ook hiervan mat hij een snufje tussen duim en wijsvinger en strooide het over het pruttelende eitje. Niet veel later legde hij het ei op het brood en zette het plankje op de tafel bij een lege stoel. "ga je gang, eet smakelijk." zei Ismael zacht. Hij keerde zich tot Vulfgang en hielp de jongen met pannen schrobben.

Locatie: Kombuis
Praat met: Megami
Werkt met: Vulfgang

Vulfgang
Piratenschip the undertaker- kombuis

"Juffer moet optijd komen voor eten. Het is geen restaurant. Mopperde Vulfgang maar stoorde Ismael niet toen hij een ei bakte en ging zelf gewoon verder met omwassen.
Wat denkt juffer wel niet.
Ja straks willen alle mannen die privelege.
Juffer moet maar honger leidden.
Nee das ook niet goed ze is al zwak.
Alle juffers zijn zwak.
"Daarom moeten juffer leren opkomen voor zichzelf
Dat klopt en dat deed ze ook.
Ja maar te koste van ons. Nog meer omwas.
Ach een pannetje maar.
Die wast ze zelf maar om.
Wat zou juffer doen op schip?
"Juffer zal wel hoer zijn net als anderen."
De kaptein is geen hoer.
Nee de kaptein is wel een goede juffer.
Kaptein kan soms onuitstaanbaar zijn.
Gewoon niet voor kapteins voeten lopen.
Maar wat zou juffer doen op schip?
"Vulf kan vragen wat juffer op schip doet."

Taylor
Koopvaardijschip The Harbringer - Bij passagiershut
Hij knikte en maakte rechtsomkeer. Hij liep terug naar het dek en de frisse zeewind kwam hem tegemoet. Op z'n gemak liep hij terug naar het bovendek. Even leunde hij tegen de balustrade en keek in de verte waar Nagasaki niet meer was als een langzaam uit het oog verdwijnend stuk land. Ze hadden de wind goed in de zeilen, een mooi begin van de vaart. Hij hoopte dat dit zo zou blijven en dat slecht weer niet gauw van zich zou laten horen.
Bovendek, tegen ballustrade geleund


Kim
Spookschip The black Lady - Bovendek
Hij rolde z'n ogen om Vladimir's opmerking. "Ik hoef tenminste niet het dek te schrobben zoals de rest. Dus zo slecht is het hier nog niet." Hij grijnsde eventjes en keek toe hoe Sarah en Phyllis aan een ander karwei begonnen. Daarna keek hij Vladimir weer aan. "Wat is er met jou aan de hand, dat je zo geïrriteerd bent?" Kim haalde een wenkbrauw op. Ondertussen werden de golven ruiger, naar mate Kim dichter naar het oog van de storm stuurde.

Vladimir
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Vladimir keek naar Phyllis en Sara. "Tja, daar heb je dan ook weer gelijk in..." Afwezig bleef hij in hun richting staren. Kim vroeg ondertussen naar zijn ochtendhumeur. "Laat ik zeggen dat jou stuurkunsten mij gewekt hebben." Hij wreef zijn lok aan de kant om de rood/paarse plek te laten zien. Gelukkig kon er al wel weer een klein glimlachje vanaf.

Kim
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Kim kon niet anders dan in lachen uitbarsten. Hij zag het al helemaal voor zich hoe Vladimir door de plotse wending uit zijn bed moest zijn gerold. Langzaam kreeg hij weer een grip op zichzelf. Ware het niet dat hij als kletsnat was, had hij een traantje weggepinkt van het lachen. "Werd onderhand ook weleens tijd dat je je nest uitkwam. Je laat zo'n prachtige dag toch niet aan je voorbij gaan?" Alsof de storm het met hem eens was jaagde er plots een windvlaag over het schip die haar flink deed kraken. Weldra zouden ze in het midst van de storm zitten.

vladimir
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Vladimir trok een geërgerd gezicht toen Kim en genadeloos besloot uit te lachen. Ondertussen werd het weer een stuk heftiger. Hij meende zelfs opkomende onweer te horen. "Ja het weer is echt prachtig..." Antwoordde hij sarcastisch. Hij keek naar de lucht. Dit werd een ramp. Ze mochten hopen dat de bliksem niet in de masten zou inslaan. "Maar goed dat jij in ieder geval optimistisch bent." Hij beet op zijn onderlip en liet zijn haarlokken weer los. Die werden ook steeds natter. Wat een dag. Moge de goden genadig zijn...

Kim
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Kim hoorde het sarcasme aan en schudde zijn hoofd lichtjes. "Een jaar lang vastzitten.. Het zal het leven er niet leuker op maken alles negatief in te zien." Hij zuchtte zachtjes en leunde tegen het roer aan, zijn blik gericht op de donkere wolken boven het schip. "Je kunt er beter maar het beste van maken." Even viel hij stil terwijl zijn blik afwezig was. Weggezonken in eigen gedachten die terugdachten aan zijn reden van aanwezigheid op het schip. Toen knipperde hij en keek terug naar Vladimir, een klein grijns terug op zijn gelaat. "We hoeven ons tenminste niet het zweet in te werken met dit weer."

Kapitein Marat
Piratenschip the Undertaker
Dek

Marat was net een aantal gepoetste kanonnen aan het inspecteren toen ze vanuit haar ooghoek iets zag. Of beter gezegd Marlock de kraai. Hij kraste bij het zien van Bill die schijnbaar op zijn dooie gemak rond aan het wandelen was. Marat draaide zich om en begon te grijnzen. "Die heeft dus niet alles meegekregen van wat ik gezegd heb" dacht ze. Ze liep rustig naar hem toe en ging naast hem staan. "Aan het genieten van het uitzicht Bill?"

Megami
Piratenschip Undertaker - Kombuis

Megami werd rood toen ze zag dat de langharige, knappe man genaamd Ismaël gauw een pannetje op het vuur zette en zei dat hij wel wat kon maken. Ze had gehoopt een een bonk oud brood, misschien een klein stukje kaas erbij. ,, Heel erg bedankt."
De andere man begon te mompelen wat Megami niet echt kon verstaan. Iets over restaurant en juffers. Hij ging verder met de afwas en hoorde hem af en toe iets mompelen tegen zichzelf. Megami vond dat niet echt raar, soms als ze diep in haarzelf gekeerd was tijdens het tekenen sprak ze ook weleens tegen zichzelf. Plus ze begreep het wel als de man mopperde op haar.
Ismaël zette het bordje voor haar neer. Ze bedankte hem met rode konen en bleef even wat langer als gepast oogcontact houden. Ze kon het niet weerstaan, hij had mooie ogen. Voordat ze nog roder werd ging ze gauw zitten en nam een hap. Het was lekker, een klein vleugje kostbare peper, niet te overheersend, maar wel aanwezig.
Toen hoorde ze het woord hoer in duidelijke combinatie met juffer van de mompelende man. Kort daarna dat hij het kon vragen wat ze deed.
,, In ieder geval meer als op mijn rug liggen en geld vangen." zei ze bruusk. Ze keek even naar Ismaël. ,, Ni-Niet dat ik dat sowieso doe. Ik.." ze stamelde even. ,, Ik ben geen hoer." Ze stak gauw een stukje ei met brood in haar mond.

Praat met Ismaël en Vulfgang

Phyllis & Sarah Ann
Spookschip The Black Lady - dek
Samen met Sarah Ann was Phyllis inmiddels begonnen aan het versjouwen van de touwen zodat ze daarna netjes opgerold konden worden.
Het was zwaar werk als je vast zat in het lichaam van een 10 jarig meisje zoals Phyllis. Sommige touwen waren zo dik dat ze haar kleine handje er niet eens goed omheen kon krijgen.
"Ik schrob nog liever het dek!" Riep ze naar Sarah Ann. Sarah Ann keek Phyllis aan en begon te lachen.
"Nooit gedacht dat ik jou dat ooit zou horen zeggen." grinnikte Sarah Ann.
"Tja, Ik dacht zelf ook dat er niets erger was dan de hele dag schrobben. Had ik het even mis!" lachtte ze terug. Samen giegelde ze verder en hadden het over de ergste klusjes die ze gedaan hadden op het schip.

"Kun je even helpen?" vroeg Sarah aan die aan een touw stond te trekken.
Phyllis liep naar haar toe om een handje te helpen. Toen ze dichterbij kwam zag ze dat het touw waar ze mee bezig was deels in het water was gevallen.
Phyllis legde haar handen om het touw.
"Op drie."Zei ze tegen Sarah Ann. "Een Twee Drie!"
Tegelijk hingen Sarah Ann en Phyllis in het touw.
"Hgnnnnnnn..... Er zit geen...... hnggnnnnggg... beweging in!!!" Riep Phyllis.
"Trekkeeeeeen!!"Riep Sarah Aan terug.
"Ik trek mn armen uit mn lijf gek!" Foeterde Phyllis terug.
"Dit heeft geen zin" zuchtte Sarah aan en liet het touw los.
Phyllis liep naar de rand van het schip en ging een beetje over de balustrade hangen.
"Volgens mij zit hij ergens aan vast." zei ze toen ze zich weer opdraaide.
"Waaraan dan?"
"Ik kan het niet zien. De storm zorgt voor hoge golven en ik kan er niet door heen kijken." Phyllis kon het niet uitstaan dat ze het touw niet omhoog kregen. En toen kreeg ze ineens een idee.
"IS ER HIER EEN STERKE MAN DIE WIL HELPEN?!" schreeuwde ze over het dek

Einhard
Koopvaardijschip The Harbringer - passagiershut
Na een pauze van enkele tellen die aangaf dat de kapitein zijn zin niet ging afmaken sprak Einhard: "Alles is naar wens. Bedankt voor de uitnodiging en uw gastvrijheid."
Of hij wel of niet voor de lunch aanwezig zou zijn zei Einhard niet, maar een uitnodiging van de kapitein sloeg je niet af.

Praat met: Rem

Vladimir
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Vladimir begon te lachen om Kim's laatste opmerking. "Al zou je na deze storm wel kunnen zeggen dat we ons in het zweet gewerkt hebben. Dan zijn we toch onder geregend." Hij grijnsde en keek net als Kim naar de donkere wolken die steeds dichterbij kwamen. "We maken er inderdaad maar gewoon het beste van... En zo niet dan nog." Hij zond Kim een kort knipoogje om dat nog eens extra te bevestigen.

Kim
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Hij lachte om Vladimir's opmerking en grijnsde wederom. "Zou jij de dames daar beneden wellicht een handje kunnen helpen?" Hij knikte naar het dek beneden waar Sarah en Phyllis moeite leken te hebben. "Ik denk niet dat die twee het alleen aankunnen met dit weer. En ik kan het roer nu moeilijk verlaten, dan worden we gelijk uit koers gebracht."

Vladimir
Spookschip The Black Lady - Bovendek
Vladimir keek naar beneden. "Dat ziet er inderdaad benauwd uit. IK KOM AL!" Riep hij naar de meisjes terug. Hij voegde meteen daad bij woord en rende naar Phyllis en Sarah toe. Echt snel rennen kon hij niet. De regen had het schip nogal glad gemaakt. "Hoe kan ik de dames van dienst zijn?" Vroeg hij met een vriendelijke glimlach.

Bill
Piratenschip The Undertaker - Dek
Bill schrok zich een ongeluk van de plotselinge stem achter zich. Met een ruk draaide hij zich om en zag de kapitein te staan. "Euhm... J Ja K kapitein?" Stamelde hij.

Phyllis & Sarah Ann
Spookschip The Black Lady - dek

Phyllis hoorde vanuit de verte iemand roepen dat hij eraan kwam.
Ze keek om en zag Vladimir zich over het dek richting hun bewegen.
Phyllis stak meteen van wal toen hij vroeg waarmee hij ze kon helpen.
"Dit touw krijgen we niet opgehesen vanuit het water. We denken dat er iets aan vast zit onderwater, maar we kunnen het niet zien, en samen zijn we niet sterk genoeg om hem op te tillen." vertelde ze
"We hebben wat spieren nodig. Denk je dat je die ons kunt lenen?" vroeg ze met een brede lach op haar gezicht.
Sarah Ann keek Vladimir hoopvol aan, en voegde er met rode wangetjes aan toe "Alsjeblieft."

Vladimir
Spookschip The Black Lady - Dek
Vladimir glimlachte al even breed als Phillys. "Dat is goed. Ik haal mijn spieren er wel vanaf en geef ze aan jou." Hij grinnikte kort en keek vervolgens naar het touw dat er inderdaad maar vreemd bij hing. "Oké ik zal het eens een poging geven." Hij knipoogde naar Sarah die hem wel heel erg schattig aankeek. Voorzichtig pakte hij het touw vast en bond het om zijn pols heen voor extra grip. Hij begon te trekken en probeerde het touw ook een beetje heen en weer te laten zwiepen. Misschien kwam hij dan gemakkelijker los?

Sarah Ann en Phyllis
Spookschip The Black Lady - Dek
Sarah Anns kleur werd nog een tint roder toen Vladimir haar een knipoog gaf. Phyllis zag dit en riep vrolijk "Verlege doos!'
Sarah Ann en Phyllis keken hoe Vladimir zijn spieren in de strijd goode tegen het touw.
Sarah Ann ging al snel over de balustrade hangen om te kijken of ze iets omhoog zag komen of kon zien wat er aan het touw hing.
Phyllis aan de andere kant moedige Vladimir aan.
"Kom op spierbal, je kunt het!" riep ze.

Marat
Piratenschip The Undertaker - dek
Praat met: Bill

Een aantal piraten vond het ineens broodnodig om ergens anders - zo ver mogelijk verwijderd van de kapitein - hun taken voort te zetten.
Marat kneep haar goede oog tot een spleetje en keek Bill diep in zijn ogen aan. Haar mondhoek ging omhoog in iets wat leek op een grijns. "Meester Kaulitz, u kunt me vast helpen mijn geheugen op te frissen, wat waren mijn laatste bevelen?" het sarcasme droop van haar stem af. Ze hield er van mannen in een hoek te duwen. Aan reacties kon je ook aflezen hoe een persoon min of meer in elkaar stak. Voor de verandering gleed haar hand eens niet naar haar pistool maar sloeg ze twee armen over elkaar terwijl ze even onbewust over de zee staarde. Het uitzicht was adembenemend. Totale vrijheid .. gezien vanaf een gevangenis die 'the Undertaker' heette. Ze slaakte een zucht terwijl een heel scala aan melancholische gedachten haar geest overspoelde. Herinneringen van het verleden, dromen en beloftes. Ze liet zich meeslepen en had de grootste moeite om ze weer uit te bannen. Ze keek even verward naar Bill. "Ehm? .. oh ja! Dus mijn bevelen .. wat waren ze?" deze keer twijfelde ze echter of ze zelf nog wist. Door haar korte melancholische bui was haar hoofd weer gereset.

Vladimir
Spookschip The Black Lady - dek
Het touw had nog geen zin om mee te werken, maar Vladimir gaf niet zomaar op. De ruwe storm maakte de klus en ook niet gemakkelijker op. Even schoot hij in de lach om Philliys manier van aanmoedigen. Spierbal... Zo was hij nog nooit genoemd. Hij keek even naar Sarah. "Kun je iets ontdekken?" Vroeg hij aan haar terwijl hij aan het touw bleef trekken.

Bill
Piratenschip The Undertaker - dek
Praat met: Marat
Bill zag de piraten ineens weglopen. Dit was niet goed... Hij wilde antwoord geven, maar ineens leek iets de aandacht van de kapitein te trekken. Ze staarde afwezig in het niets. Bill keek verbaasd in dezelfde richting als de kapitein. Waar keek ze nu ineens naar? Deed ze nu hetzelfde als hij een paar tellen geleden? Dat zou wel grappig zijn. Maar ze keek hem al vrij snel weer aan. Bill krapte over zijn hoofd en keek naar de grond. Hij had zich zwaar verslapen, maar hij kende onderhand haar bevelen wel. "Schip schrobben kapitein?" Antwoordde hij met enige twijfel in zijn stem.

Marat
Piratenschip The Undertaker - dek
Praat met: Bill

De kraai had inmiddels zijn hoge positie verlaten en landde op de railing. Met zijn dofgrijze ogen keek hij geïnteresseerd naar Marat en vervolgens naar Bill. "Jah inderdaad, dekken schrobben, kanonnen poetsen, de nettten ophalen en de wapens boenen ter inspectie." De kraai kraste en tikte met zijn snavel op het hout. Marat keek hem even verward aan. "Ohja .. inderdaad!" met een grijns keek ze weer naar Bill. "Aangezien je alles hebt meegekregen EN de tijd hebt om te genieten van het uitzicht ga ik er van uit dat je met alles klaar bent. Laat je kortelas en dolk zien .. eens kijken of ze ook echt schoon zijn. En uiteraard heb je de mooiste schedels uit het net gehaald en al opgehangen, die mag je me ook laten zien" De kraai kraste tevreden en zocht het weer hogerop. In Marat's oog was een fonkeling te zien. Eens kijken of hij ook deze test zou doorstaan. Eerlijkheid stond hoog in het vaandel bij haar, als iemand gewoon zou bekennen zou die persoon er beter vanaf komen dan wanneer diegene zich eruit probeerde te lullen.

Ismael
Piratenschip the undertaker- kombuis

Nadat hij het bordje neer had gezet keek Ismael naar Vulfgang, die van alles mompelde, onder anderen ongepaste dingen over de dame in de kombuis. Maar voor hij er iets van kon zeggen kwam de dame heel adequaat voor zichzelf op. Maar kreeg een kleur op haar wangen toen ze zich tot hem wende en stamelend liet weten geen hoer te zijn. Ismael keek van haar weg om te verbergen dat hij bloosde. "Dat zou ik nooit denken," zei hij rustig, " ik vraag me alleen af hoe je op the Undertaker verzeild bent geraakt." Na dat gezegd te hebben wijde Ismael zich weer aan het schrobben van de ketel.

Locatie: Kombuis
Praat met: Megami

Phyllis en Sarah Ann
Spookschip The Black Lady - dek

Phyllis keek ook naar Sarah Ann.
"Ja, zie je al wat?" vroeg ze nieuwsgierig.
Sarah Aan schudde haar hoofd.
"Verdomme!" vloekte Phyllis en ze ging met een volle gewicht in het touw hangen om zo Vladimir te helpen. Ze was dan niet heel zwaar, maar ze moest iets.
"JAH!!!! GA DOOR!" Riep Sarah Ann. "Ik zie iets omhoog komen."
Langzaam aan zag Sarah Ann iets bleeks met wat leek op slierten omhoog komen uit het water.
"Wat is het???" riep Phyllis.
"Kan ik niet zien" schreeuwde Sarah Ann terug. "TREKKEN!" schreeuwde ze er nog harder achteraan terwijl ze haar gewicht ook in het touw gooide om het 'ding' aan het touw omhoog te krijgen.
Met z'n drieen haalde ze het 'ding' aan boord.
Sarah Ann en Phyllis spurtte nieuwsgierig naar het 'ding'. Ze wouden nu wel weten wat dat 'ding' was.
Toen Sarah Ann zag wat het 'ding' was slaakte ze een ijzingwekkende gil die door merg en been heen trok.
"Gadver!!!" Schreeuwde phyllis mee. "Tis een lijk..... een hoofdloos lijk...." zei ze terwijl ze moeite had haar ontbijt binnen te houden.
Sarah Ann kroop op handen en voeten achteruit en dook een hoekje in.
Phyllis keek Vladimir aan en vroeg; "Kun jij Kim ....... hier over inlichten?...... Ik....moet effe...... wat doen....." Phyllis had de woorden nog niet uitgesproken of ze spurtte naar de balustrade. Ze gooide haar bovenlichaam er over heen en ze kotste haar longen uit dr kleine lijf.

Vulfgang
Piratenschip the undertaker- kombuis

Vulfgang beseftte dat de juffer haar had gehoord. Maar hij bood zijn excuses niet aan en zei alleen.
"Dan heeft juffer toch nog een paar hersens om mee te denken."
Hij moest moeite doen om niet in discussie te gaan met de stemmen. Hij wou weten wat juffer hier deed. Hij keek de juffer gefasineerd aan.

Megami
Piratenschip the undertaker

Megami keek naar de mompelende man toen hij zei dat ze tenminste nog hersens had.
,, Ik heb een zekere respect voor vrouwen of mannen die het kunnen, want door hun kunnen mannen hun behoefte kwijt met een gewillig persoon, zodat ze niet hoeven terug te grijpen op een ongewillig persoon. Ik denk niet dat ik nog veilig was op dit schip als het niet was voor Billy en Allison." Ze gaf zichzelf een mentaal schouderklopje voor die eloquente speech en keek weg van de man en was blij met de afleiding die Ismaël haar bezorgde door te vragen hoe ze hier verzeild was geraakt.
Even keek ze hem aan, zich afvragend of hij de spot met haar drijfde of oprecht geïnterresseerd was. Ze zag geen spot in zijn blik en hoorde ook geen sarcasme in zijn toon, dus ze knipperde even met haar ogen. Ze wou liever niet dat teveel mensen op dit schip wisten dat haar adelijke ouders naar haar op zoek waren en een zekere machtige, rijke Markies. ,, Het leek een goed idee op het moment."

Ja, ze heeft de namen van Dilly en Alizee verkeerd. Er zullen vast verhalen verteld worden over Dilly en Alizee, maar Megami is slecht in namen onthouden. (maar uiteraard weet ze die wel van Ismaël)

Kapitein Rembrandt
Koopvaardijschip The Harbringer - passagiershut
Rem keek een beetje wantrouwig naar Einhard bij het korte antwoord, maar besefte toen dat niet iedereen een ochtendmens was zoals hijzelf. 'Fijn om te horen,' zei hij, en knikte, 'dan zie ik u wel verschijnen op het dek. Een goedendag ~' Met een kwieke stap draaide hij zich om en was in een paar tellen weer op het dek. De zon was al een stuk hoger aan de hemel en Rem bleef een beetje op het dek staan tot hij Taylor weer zag. Die was blijkaar klaar met zijn taken voor nu, en Rem besloot hem eens aan te spreken over iets waarvan hij had gezworen er nooit over te praten...
'Hey, Taylor,' begon hij, en haalde diep adem, 'kan ik je even onder vier ogen spreken?'
Dek, praat tegen Taylor.

Taylor
Koopvaardijschip The Harbringer - Bovendek, tegen ballustrade geleund
Even genoot Taylor simpelweg van de zilte wind en de warmende zon. Nu was het een stuk aangenamer als dat het die ochtend was geweest. Hij liet het roer voor nu aan zijn stagaires over, hield een schuin oog erop dat ze wel de goede koers aanhielden. Hij werd uit zijn gedachten getrokken toen Rembrandt naast hem kwam staan. Hij knipperde even verrast bij de serieuze ondertoon en de vraag verscheen in zijn blik. "Natuurlijk." Hij duwde zich weg van de ballustrade, klaar om zijn kapitein te volgen.

Ismael
Piratenschip the undertaker- kombuis

"Het leek haar een goed idee? Ja een heel goed idee om je zelf op een piratenschip neer te zetten. Waarschijnlijk net zo'n goed idee als dat hij had toen hij zich aanmelde als kok." Ismael keek eerst verbaasd en een beetje spottend, deze emoties verdwenen echter heel snel weer. "Ik had dat zelfde goede idee." zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij keek naar Vulfgang en zag dat het werk gedaan was. Als blijk van dankbaarheid knikte hij de jongen toe. Meestal bleef hij dan alsnog gewoon in de kombuis en hij moest nu zelf uitmaken of hij dit gesprek wilde blijven volgen. Vulfgang stond hem niet in de weg. Ismael was wel blij dat hij gestopt was met mompelen.

Ze had gelijk dat als ze niet uitkeek ze levend verslonden zou worden. "Ik zou maar wel uitkijken voor de mannen op het schip. Er zijn altijd lapswanzen die niet wensen te betalen voor de smut." Op het laatste woord legde hij een subtiel beetje nadruk. Ismael keek de vrouw doordringend aan, hij was bezorg maar wilde ook weten wat haar reactie was op het woord.

Locatie: Kombuis
Praat met: Megami
Heeft interactie met: Vulfgang

Wordt zo maar mijn tekst aangepast.... Nou ja Ismael wil reactie.

Vulfgang
Piratenschip the undertaker- kombuis
"Wanhopig gespuis moet door stront zakken." mompelde Vulfgang
Zijn blik werd normaler en de stemmen kwamen weer terug.
Wanhopig gespuis moet uitgeroeid worden.
Wij hebben geen recht om over hun leven te beslissen.
Nee toelaten wat die viezerikken doen.
Dat is ook niet goed nee.
Een beeld kwam voor Vulfgangs geestenoog van een mooi blond meisje met schaarse kleren. Ze was een kop kleiner dan hem maar haar stem was een fluister op een zomeravond.
Vulfgang sloeg tegen zijn hoofd. De hoofdpijn zorgde dat het beeld uit zijn hoofd weg ging.
Vulfgang zag Ismael knikken dat hij kon gaan. Ook al had hij het gesprek niet meer gevolgd hij wou ook niet gaan. Vulf pakte een stuk hout uit een kast dat hij wel eens vaker bewerkte tijdens de kookdiensten door. Het begon al een zichbare vorm te krijgen. Een hartje met een ariooltje.
Hij ging op een kruk zitten en pakte zijn mes. Daarna begon hij zorgvuldig in het hout te snijden.

Megami
Piratenschip The Undertaker - Kombuis
De man keek haar indringend aan wat ze beantwoorde. ,, Dank je voor je bezorgdheid." zei ze met een droge tong. ,, Tot nu toe is er niks gebeurd wat ik niet aankon." Even raakte ze de dolk die ze om haar bovenbeen had zitten aan door de stof van haar rok heen. Die ze gelukkig nog niet gebruikt had voor die doeleinde. ,, Grijpgrage handen en dwalende ogen die soms onder een trap zitten, maar voor de rest." Ze haalde even haar schouders op. ,, En de kapitein heeft net een scheepsjongen bestraft voor het proberen te kijken onder mijn rok, dus dat zal ook helpen."
Ondertussen was de andere man gaan zitten en begon aan een houtwerkje.

Kapitein Rembrandt
Koopvaardijschip The Harbringer - Bovendek, tegen ballustrade geleund
Eenmaal binnen in de kapiteinshut wees Rem naar een stoel waar Taylor kon gaan zitten, terwijl hij zelf zijn hoed afdeed en hem wat ernstig aankeek. 'Misschien is het niet juist om het nu al ter sprake te brengen,' begon hij wat aarzelend, 'maar dan hebben we het in ieder geval uit de weg gehaald. Euhm... Herinner je je het afscheidsfeest nog...?'

De nacht van dat afscheidsfeest kon hij zich namelijk nauwelijks weer voor de geest halen. Hij wist dat ze bij wijze van uitzondering in het huis van een hoge pief van 't een of ander te gast waren - een mooi houten huis met smaakvolle kleuren. Er was een groots diner geweest, eerst met Westerse gangen en later een heleboel lekker klinkende Japanse gerechten. De sake had rijkelijk gevloeid en er waren keiseis [geisha's], die de andere mannen duidelijk meer aanspraken dan Rembrandt. Hij had die nacht iets teveel sake gehad, misschien uit wetenschap dat het 't laatste was dat hij ervan kon drinken voor hij weer terug moest naar de rum. Het laatste wat hij zich echt herinnerde was dat Taylor hem had opgetild en naar een rustig hoekje had gebracht, maar daarna alleen....

'Ik geloof dat ik..' de kapitein werd rood, 'in ieder geval, ik werd wakker met mijn hoofd op jouw schoot. Je deed alsof je sliep maar ik zag je snel je ogen dichtdoen voor ik wegging. Dus eh,' het werd alleen maar erger, 'ik heb geen idee wat er gebeurd is, maar als er iets tussen ons... ik had gewoon teveel gedronken!'
Kapiteinshut

Bill
Piratenschip The Undertaker - Dek
Bill slikte een brok door zijn keel en keek de kapitein benauwd aan. Hij wist dat hij zich hier niet onderuit gekletst kreeg. Dan was er nog maar een optie over... Hij zuchtte kort voor hij begon te praten. "Ik heb me verslapen kap'tein. En ik heb me verloren aan het uitzicht van de oceaan... Maar ik heb nog geen werk verricht vandaag. Al moet ik zeggen dat mijn kortelas en mijn dolk brandschoon zijn." Hij keek naar zijn laarzen. De gevolgen waren voor hem nog onbekend, maar hij voelde duidelijk iets van angst door zijn lichaam stromen.

Vladimir
Spookschip The Black Lady - Dek
Vladimir zag het hoofdloze lijk voor hem op d grond liggen. "Nou dat zie je ook niet elke dag..." Zei hij kalm. Hij knikte naar Phillys en begon richting Kim te lopen. De regen en de harde wind maakte dit een aardig lastige taak. Eenmaal daar aangekomen, tikte hij Kim aan. "Sorry dat ik stoor, maar de dames hebben iets gevonden dat je misschien wel wilt zien..." Hij hield even stil voor hij verder ging. "Een hoofdloos lijk..."