The Curse of Zombie Shopping Malls [RP]

Oni was net weer gaan zitten, toen ze gegil hoorde. Ze schrok op en rende naar de 2e verdieping, waar het geluid vandaan leek te komen. Misschien... misschien was er weer iemand aangevallen, dacht ze nog, terwijl ze de roltrap oprende. Door de inspanning begon haar hoofdpijn weer op te spelen. Ze beet door de pijn heen en ging op zoek naar wie zo had gegild. Toen ze de deur naar de toiletten open zag staan, keek ze met haar hart in haar keel om een hoekje. Daar zag ze Dami zitten, tegenover een toilet dat blijkbaar verstopt was; Er borrelde vuil water omhoog. Oni zuchtte van opluchting. Er was dus niet nog iemand gewond geraakt. "Dami, r..rustig maar.." zei ze terwijl ze de schrik in haar eigen stem probeerde te verbergen. "Het is maar een verstopt toilet." Ze legde een hand op Dami's schouder om hem gerust te stellen. "Je zit helemaal onder de viezigheid. Kom je mee schone kleren zoeken?" Ze keek nogmaals naar haar eigen vuile kleren.

Locatie: toiletten
Praat met: Dami

Dami staarde met grote ogen op naar Oni en haalde diep adem. Hij knikte langzaam, hij was behoorlijk geschrokken. "I-ik... hou er n-niet zo van... als w-wc's een eigen w-wil k-krijgen..." stamelde hij in een poging de humor erin te houden, en hij stond langzaam op. Zijn kleding stonk en was nu vreselijk vuil, daar ging zn nette shoot-outfit. "Yech... g-graag.." Hij stond nog lichtelijk te trillen op zijn benen en hij leunde tegen de deur. Zelfs zijn haar stonk nu. Hij staarde in de spiegel en beet op zn lip. Toen stapte hij wankel naar een wastafel en stak zijn kop onder de kraan om zijn haar uit te spoelen.

Zodra hij klaar was keek hij op en hij glimlachte. "Zo, schone kleding lijkt me een goed idee," mompelde hij wat rustiger. "Is je hoofd okay?"

Locatie: toiletten
Praat met: Oni.

"Alleen nog wat hoofdpijn." antwoordde Oni. Ze ging voor een spiegel staan en zag voor het eerst de hechting in haar voorhoofd. Saix had het behoorlijk netjes gedaan, maar toch schrok ze er van; De snee was behoorlijk ver gemaakt. Ze betastte hem voorzichtig, erop lettend dat ze de hechting er niet per ongeluk uit trok. "Nou ja..." zei ze, terwijl ze naar haar shirt wees "Het zal er allemaal wel erger uit hebben gezien dat het daadwerkelijk is..." Oni probeerde casual te klinken toen ze dat zei. "Kom op, beneden zijn boetieks, daar kunnen we kijken voor wat kleding. En we kunnen vast ook wel ergens wat vinden waarmee je je kunt opfrissen." Ze liep al vast de toiletten uit en wachtte in de hal tot Dami mee kwam.

Locatie: op de 2e verdieping
Praat met: Dami

Saar keek hoe iedereen z'n weg ging, verward door het gebeurde gingen sommigen zoeken naar de dader, anderen naar boven om te kijken of het echt waar was. Ze zuchtte diep, ze zou hier nog wel even zitten. Ze keek naar Saix en gebaarde naar de winkels, schoon ondergoed, daar zou ze zo gelukkig van worden, en eventueel ook deodorant... als ze dan toch bezig was, zou ze Saix ook in wat schoons steken, fronsend keek ze naar zijn kleding.

Lokatie: beneden plein

Megami knikte dankbaar naar Ludowic toen hij zei dat ze hier maar even moest blijven. De ramen lokte haar ogen, maar ze deed ze snel dicht en legde haar hoofd op haar knieën. Ze was een beetje misselijk en terwijl ze in haar hoofd de toetsen voor haar lievelingsnummer speelde op de piano in haar zitkamer zakte dat langzaam weer af.
Ze hoorde maar half dat er nog iemand naar buiten kwam kijken. Net toen ze opkeek zag ze diegene in de wc verdwijnen. Ze hoorde gegil en zag Oni voorbij rennen ernaartoe. ,, Niet weer!" riep ze. Half verwachtend dat de zombies op de wc zaten. Ze had zoiets in een film gezien. Zombieland. Regel nr 3 ofzo. Ze lachte. Toen vond ze het niet zo eng, ze had alleen een beetje overdreven zodat ze tegen Ismaël aan kon knuffelen.
Gelukkig zag ze Oni en Damiën gauw weer uit de wc komen. Vies...

Lokatie: Tweede verdieping
Praat met niemand.

Saix pruilde toen Saar naar de winkels gebaarde, ze wilde hem vast weer in wat anders steken, en dit zat zo lekker! Ok, er zat wat bloed op, maar nouja, dat viel toch niet op? Hij bedacht zich dat hij bij het lynchen z'n jasje en overhemd maar uit moest doen, anders bleef ze bezig. Hij volgde haar toch maar, de winkeltjes in. '..Ze reageren best relaxed, ik denk niet dat ik zo relaxed zou zijn geweest als iemand me vertelde dat we elkaar lekker gingen doodstemmen.' Natuurlijk zei hij dat niet te hard, hij had geen zin in alsnog gemuit.

lokatie: plein, richting de kledingwinkels
Praat met: Saar

Saar haalde haar schouders op, ze wist uberhaubt weinig van mensen af, Ze maakte zich wel zorgen om Praline, maar Jonan zou vast voor haar zorgen... zolang ze hier zat kon ze maar beter genieten van waarschijnlijk de laatste zombieloze momenten. Ze keek Saix glimlachend aan toen ze semi-vrolijk een winkel in rende waar ze een gewaagde, uitdagend laag uitgesneden avondjurk voor zich hield.

Lokatie: kledingwinkel

Vol goede hoop werd er door de tapes gespoeld totdat de opnames met de juiste datum in beeld kwamen, maar als snel sloeg de stemming om. Het laatste wat er steeds te zien was, waren drommen mensen die het winkelcentrum verlieten. Met een zucht liet Ludowic zich tegen de beeldschermloze muur aan zakken. In de steek gelaten door de techniek.

"Blijkbaar zijn de camera’s niet automatisch herstart toen de noodstroom op gang kwam." Verklaarde de elf, maar hij voegde er wat hoopvoller aan toe: "De winkels kunnen een ander camerasysteem hebben en mogelijk zijn daar wel opnames te vinden. Willen jullie daar nog kijken?"

"Je hebt gelijk dat bewijs het beste is," zei Ludowic tegen Naomi, "maar we moeten stemmen als we niets vinden. Persoonlijk vind ik het niets om willekeurig iemand de overmacht te geven. Als zombieheid niet besmettelijk is, dan kunnen we er vanuit gaan dat Oni er geen duistere motieven op na houdt. Helaas betekent dat nog niet dat zij weet wie er schuldig is. Ik houd niet van Ezeltje Prik met echte levens die op het spel staan."

Luds locatie: Videohok
Praat met: Naomi en Lynxx.

(Ik kan de deadline voor het stemmen niet meer vinden, maar ik dacht dat deze vanavond is. Ik heb vanavond de kerstborrel van mijn werk en zal hoogstwaarschijnlijk tot het einde moeten blijven, aangezien ik in de feestcommissie zit. Lud stemt op Oni voor leider als hij bij het bord aankomt. Ik kan het op het moment even niet goed in een kloppende IC-post schrijven.)

"Maar als hier de camera's zo zijn, ben ik bang dat het op andere plaatsen niet veel anders zal zijn... En ik had zo gehoopt dat we gewoon de dader konden zien, zo... Je hebt wel gelijk over Oni. Zij is in ieder geval geen zombie. Maar wie wel? Ik heb nog niemand zich vreselijk eng zien gedragen. Ik kan echt niet zomaar iemand aanwijzen om te vermoorden."

Teleurgesteld liep Naomi terug naar het plein. "Nou, er was dus niets te zien op de camera's." zei ze tegen de mensen die er nog waren. "Nu weet ik het dus echt niet meer, wat we kunnen doen."
Naomi's maag knorde luid. Shit! Ze was helemaal vergeten te ontbijten door alles wat er was gebeurd. Ze smeerde snel nog even een broodje jam en at het op.

Locatie: plein
Praat met: eerst Lud, dan iedereen op het plein

Dami keek om zich heen toen hij de winkel in liep en al snel had hij een schone witte blouse en zwarte shorts aan. Hij propte zijn oude kleding in een vuilnisbak en verzamelde de prijskaartjes in zijn broekzak. Voor Saar. Hij keek op naar Oni en glimlachte.

"We moeten zo wel snel terug. Ik hoorde dingen over leider kiezen en lynchen, en ik hoop stiekem dat het lynchen niet inhoudt wat ik denk dat het is." Natuurlijk zou het wel zo moeten zijn, ze konden niet met een zombie rond blijven lopen. "Al ben jij qua mogelijke leider toch het best omdat... nouja... Je aangevallen bent enzo." Hij keek op en glimlachte. "Dan stem ik bij deze op jou. Dat moeten we straks maar even doorgeven als we terug zijn." Hij trok zijn laarsjes aan die nog best schoon waren gebleven en maakte een mental-note om zijn spullen straks op te gaan halen bij de beddenwinkel.

locatie: 2e verdieping
praat met: Oni

STEMT VOOR BURGEMEESTER OP ONI

Lynxx volgde Naomi naar het plein, licht teleurgesteld om de afwezigheid van de beelden. "Ik weet ook niet hoe ik zou moeten beslissen wie er gelyncht zou moeten worden, tenzij met zware bewijzen...", zei Lynxx nog tegen Naomi. "Maar van Oni zijn we tenminste zeker..."

Ze volgde Naomi's voorbeeld en at een broodje als ontbijt. Het ging maar met moeite naar binnen, ze miste haar gewone ontbijt met cornflakes. Straks zou ze proberen binnen te raken in de camera-ruimtes van de winkels, in de hoop iets meer te vinden, maar ze hoopte er niet op. Als de algemene beveiliging het al half begaf, zou het wel niet veel beter zijn met de kleinere...

Locatie: plein
Praat tegen Naomi en dan niemand

"Misschien zou Oni zich later wel weer wat kunnen herinneren. Al betekent het waarschijnlijk wel dat ze nog altijd in gevaar is."

Naomi keek nog eens goed om zich heen. Veel mensen ontbraken hier nog. Zouden ze wel aan eten hebben gedacht? Het leek haar niet zo handig om helemaal niets te eten.
"Zullen we even wat broodjes maken voor iedereen? Ik denk dat er wel meer mensen zullen zijn die helemaal niet aan eten hebben gedacht en dat is toch vrij belangrijk." Naomi pakte een stapeltje brood en begon ze te beleggen met van allerlei dingen.
Na een berg broodjes op een bord te hebben gelegd, zei ze "Ik denk dat ik maar op Oni stem. Alleen van haar kan ik zeker weten dat ze geen moordenaar is."

Locatie: plein
Praat met: Lynxx, daarna iedereen
Stem burgemeester: Oni

Falcon merkte dat hij heel even was weggezakt op het bankje op het plein, en schrok op van z'n mobieltje die begon te piepen. Enthousiast greep hij het ding, hopende dat het iemand van buiten was die eindelijk contact kon leggen. Helaas was het z'n lege batterij die protesterend piepte voor het beeldscherm in een zwart vlak veranderde. Dat moest er ook nog bij...

Het laatste wat hij zich nog actief herinnerde was dat er gesproken was over leiders, en hij had Oni's naam horen vallen. Hoewel hij zeker wist dat Oni nog geen vlieg kwaad zou doen, zou haar positie als leiden haar misschien in gevaar brengen... Maar, aangezien iedereen al met andere dingen bezig was, was de stemronde waarschijnlijk al afgelopen. Niets aan te doen, maar wel een verspilling van zijn bijdrage aan het vinden van de dader... Hij had op Lud, de ex-BHV-er, willen stemmen omdat hij er tenminste net over dacht zoals hij.

'Oni...? Dami...?' Falcon had geen idee hoelang hij in gedachten verzonken was, en liep wat rond op zoek naar de twee. De groep op het plein had zich min of meer opgesplitst, wat natuurlijk regel #1 van zombiefilms was; don't split up the party.

Ietwat bezorgd rende Falcon naar de toiletten boven, en liep tegen Oni en een doorweekte Dami aan. 'Zwemfeestje?' grinnikte hij, maar het lachen verging hem snel toen hij de geur rook. 'Bah! Wat heb jij uitgespookt!' Vlug kneep hij zijn neus dicht en keek licht walgend naar de stinkende man voor hem.

Lokatie: 2e verdieping
Praat met: Damiën en Oni
Stemt: Lud (als het nog mag)

(sorry, te laat voor 't stemmen en gister niet gepost. Tentamens D:)

Ook Oni liep achter Dami aan de winkel in. Ze koos een simpele spijkerbroek en een roze hoodie uit, die ze achter een rek aantrok. De kaartjes stopte ze in haar broekzak en met haar oude kleding in de hand liep ze de winkel uit. Haar schoenen stonden nog in de beddenzaak, dus die kon ze zo ophalen. Ze hoorde Dami's idee om op haar te stemmen aan, en antwoordde een beetje wrang: "Zou je niet liever iemand anders kiezen..? Ik bedoel... het is een hele verantwoordelijkheid."

Ze keek Dami's kant op toen ze klaar was met omkleden. "Het is niet zo dat ik niet blij ben dat je me in ieder geval niet verdenkt, maar.. ik zou mij niet kiezen als leider. Ik zou me geen raad weten als mijn anderhalve stem een onschuldig iemand de dood in jaagt..." Maar ze moest stemmen en ze wist zelf ook dat zij een logische keuze zou zijn. Haar onschuld was immers al bewezen. Ze verzonk even in gedachten toen ze de winkel uitliepen, tot ze Falcon's stem hoorde. Op zijn opmerking antwoordde ze een beetje belerend: "Da's niet grappig, Falcon. Dami is zich rotgeschrokken! En.. ik zou denk ik hetzelfde hebben gedaan als ik uit het raam had gekeken." Dat laatste had Oni bewust niet gedaan. Ze wist dat wanneer ze wel naar buiten zou kijken, zij de zelfde reactie zou hebben als Dami. En om te voorkomen dat ze het toch zou doen, ging Oni Falcon en Dami voor naar de roltrap. Eenmaal weer op het plein vroeg ze: "Weet iemand trouwens of er al een bord voor het stemmen is opgehangen?"

Locatie: Op het plein
Praat met: Falcon en Dami
(als het nog mag)Stem burgemeester: Ludowic

(Sorry, ook ik ben te laat met het stemmen. Ik heb de koopavond op donderdag, volgende week zal ik het eerder posten.)

Megami had zichzelf ondertussen hersteld.
Ze stond op en veegde de tranen die waren gaan rollen weg. Ze keek even gauw naar buiten naar de schimmen die rondhobbelde. Ze moest maar gaan stemmen.
Ze liep doelbewust naar het bord en schreef Oni's naam op. Oni was degene die aangevallen was, zij was degene met het grootste recht om de meerderheid te hebben.

Lokatie: Plein
stemt op Oni

'Sorry,' mompelde Falcon ter verontschuldiging, en liep wat rood aan toen hij een zekere plantenbak uit zijn ooghoek zag, 'het is inderdaad geen fraai gezicht. Gaat 't nu wel weer, Damiën? Heb je iets van reserve-kledij ofzo?' Als model zou hij daarvan toch wel moeten zijn voorzien...

Hij volgde Oni naar beneden, en zag het bord voor de stemmen hangen. 'Hier is het, maar het is volgens mij al besloten.' Hij glimlachte een beetje. 'Zo te zien heeft die aanval je meer opgeleverd dan alleen een lelijke snee.'

Lokatie: plein
Praat met: Damiën en Oni

Saix lachtte om Saar's kledingkeuze, een galajurk? Dat was zo typisch Saar. 'Zal je mooi staan' grinnikte hij, en hij wachtte tot ze ook iets voor hem uit zocht-dat kon hij zelf ook wel maar het moest toch een 'Saar seal of approval' krijgen, dus waarom het haar dan niet meteen laten doen? Hij keek rond, vanaf de winkel kon hij een stukje van het plein zien en men leek niet heel erg druk bezig met nadenken over een leider, of over lynchen. Er werden broodjes gesmeerd, en men liep weg. Saix was een beetje verbaasd, rustig blijven was 1 ding, maar die lui waren wel heel stoicijns! Hij moest zelf niet echt aan eten denken, ook al was het waarschijnlijk wel een slim plan straks wat te kokkerellen, gezien dat ze gister ook al niet gegeten hadden. Op alleen broodjes kon je niet lynchen(en hij ging er voor het gemak vanuit dat die taak aan hem werd overgelaten).

Saar gaf hem nieuwe kleren en hij liep een pashokje in, hij had geen problemen met zich zo omkleden, maar nouja, ze waren hier wel met meerdere mensen natuurlijk. Nadat hij zich omgekleed had wachtte hij buiten Saar's kleedhokje op haar. 'Zal ik zo wat te eten maken?' vroeg hij 'Als in, iets meer dan een broodje..er is vast wel ergens een keuken die niet gebruikt is door zombies die ik kan gebruiken, dan maak ik wat voedzaams, en dan hebben die lui nog tijd om na te denken over wie er de boel moet leidden.'

Saar kwam naar buiten gestapt en deed een paar catwalk-passen en draaide een rondje, de jurk zat haar een beetje strak dus ze hield haar buik in. grijnzend keek ze naar haar spiegelbeeld, zelfs met haar borstjes had je met zo'n laag uitgesneden decolleté wel een interessante boezem. Ze keek naar Saix en knikte tevreden bij het zien van zijn kleding, ze pakte gauw een andere jurk, eenvoudig zwart, wijd en lang tot op de grond met korte pofmouwtjes, snel checkte ze of het een maat groter was dan die die ze nu aanhad.

Saix keek geamuseerd toe hoe Saar zichzelf bewonderde in de jurk, en daarna weer wat anders ging passen. Waarom wat anders, deze jurk stond haar goed..al vond hij het een beetje vreemd zo'n laag decollete te zien bij een vrouw die hij onbewust met zijn moeder vergeleek, maar dat was onbewust dus hij wist niet waar dat rare gevoel vandaan kwam.

Saar kwam weer het hokje uit, deze jurk beviel haar beter, een beetje saai maar een stuk passender voor de situatie. Ze trok het kaartje eraf en trok ook vlot de kaartjes los van Saix zijn kleding, vervolgens stopte ze de kaartjes in haar tasje. Ze keek naar buiten en zag het bord staan, ze keek Saix even snel aan en liep richting het bord, Oni dus, het meisje wat aangevallen was als ze het zich goed herinnerde. Ze klapte in haar handen zodat mensen haar kant op keken en veegde de namen van het bord om erop te schrijven "Oni's stem weegt zwaarder, laat het stemmen op verdachten beginnen'' met een lijstje van 1 tot 6, ze wou dat iedereen stemde.

Saix keek naar het bord, dat was te verwachten, Oni was aangevallen en dus onschuldig-tenminste, dat leek een veilige aanname. En dus was dat meisje nu de leider en was het haar verantwoordelijkheid te kiezen als het gelijk spel werd. Niet iets dat je een jong meisje toewenste, maar het ging om overleven en dan kon je niet soft zijn. 'Goed.' zei hij tegen de mensen op het plein 'Jullie hebben tot vanavond 8 uur om te stemmen.'

Lokatie Saar en Saix: beneden in de hal bij het bord

Dealine stemmen, maandag 8 uur

Met wat crackers in zijn hand stond Ludowic te kijken hoe Sara op het bord schreef. Eerder die dag had hij daar zijn stem voor Oni neergezet, maar hij was een van de weinigen geweest.

"Goed." Sprak de elf luid toen Sara klaar was, zodat iedereen hem kon horen en hij liep naar het bord. Hij had geen zin dat mensen zich achter lafheid zouden verschuilen dus hij zou ze maar eens goed motiveren. Hij schreef "Dami" achter de 1 op.
"Ik stem op Dami," ging hij verder, "en nu wil ik van jullie horen waarom dat een vergissing zou zijn. Als iemand mij weet te overtuigen, dan verander ik mijn stem."

Nadat hij bij het bord was weg gestapt nam de elf nog een paar happen van de crackers die hij bij zich had. Op de terugweg van het videohok had hij een pak meegenomen en sindsdien was dat alles wat hij had gegeten. Ludowic dacht aan al die groente, eieren en andere dingen die nog maar een paar dagen houdbaar waren. Misschien moest hij in de keuken van de pizzeria aan de slag en eens echt eten klaarmaken. In ieder geval was hij wel toe aan iets warms, maar zolang ze aan het stemmen waren moest hij er wel bij blijven. Hopelijk duurde het niet al te lang, want de crackers waren zeker niet genoeg.

Luds locatie: plein
Praat met: iedereen
Stemt op: Dami

Dami had zich helemaal omgekleed en liep nu terug naar het plein. Hij keek naar het bord met stemmen voor de lynch en zag zijn eigen naam staan. Hij keek naar Lud. Hij kon nu gaan protesteren in verdediging, maar dat had geen nut. Iemand moest als dader aangewezen worden, en dat kon dus ook een onschuldig iemand zijn.
"Mag ik dan in elk geval vragen waarom je op mij stemt?" vroeg hij aan Lud terwijl hij de kleding kaartjes aan Saar gaf.

"Sorry, mijn kleding was doorweekt en vies, ik heb wat uit de winkel gepakt. Het zal vergoed worden als ik hieruit kom... Levend hopelijk." Hij rilde bij de gedachte en beet zacht op zijn lip.

Locatie: plein
Praat met: Lud en Saar.

Saar maakte een laat maar zitten gebaar met haar hand en haalde lichtjes haar schouders op, die kleding maakte haar al niet zoveel meer uit, ze dacht niet dat ze zich ook maar aan iemand zou moeten verantwoorden als ze hieruit kwamen aangezien de buiten situatie vrij... ernstig was.

Ze keek naar Lud en was benieuwd, de man had ballen dat was zeker. Ze keek weer naar het bord en toen naar Saix, ze maakte een eten gebaar met haar hand bij haar mond en liep richting de supermarkt.

Lokatie: richting supermarkt
Praat met Saix (soort van dan)

"Complete willekeur." Gaf Ludowic als verklaring toen Dami tegen hem sprak. "Misschien had ik Megami als gangmaker moeten gebruiken, omdat mogelijk mensen zich meer geroepen voelen om een dame te hulp te schieten, maar als ik heel eerlijk ben..."
De elf stopte even en keek de jongen aan. "...heb ik rekening gehouden met de mogelijkheid dat iedereen als makke schapen op de eerste de beste zondebok stemt en dan heb ik liever dat er een charmant, vrouwelijk gezelschap overblijft."

De elf at nog een cracker en was nu bijna bij het laatste pakje uit de doos aangekomen. Hij moest straks echt fatsoenlijk eten halen, want deze crackers vulden niet.
"Heb je liever dat ik op Megami of op één van de andere jonge meisjes stem? Het is mij om het even, want ik weet nergens iets van. Ik kan mijn stem zo veranderen, maar overtuig me maar." Dat laatste zei Ludowic met een duidelijke uitdaging in zijn woorden.

Locatie: plein
Praat met: Dami

Megami had ondertussen een broodje opgegeten en keek naar Lud die zijn stem had gemaakt. Het was inderdaad een manier om te kijken hoe mensen zouden reageren.
Ze bloosde toen hij het over haar had. Charmant, vrouwelijk gezelschap? Zij?
Ze wilde wel weten hoe Damiën en de rest zou reageren. Dus wachte ze het rustig af

Lokatie: Plein
Praat met niemand

Ludowic had gelijk, maar het was lichtelijk discriminatie. "Als we zo moeten denken, zou ik ook op een jongen stemmen. Je hebt gelijk. Maar we moeten wel logisch blijven denken, en iedereen als mogelijke verdachte houden, ook de meiden," antwoordde Dami. "Als de videobeelden niks hebben opgeleverd is dat lastig, maar we zouden kunnen kijken naar het gedrag van de mensen." Hij plofte op een bankje en deed zijn ogen dicht.
"Oni is het in elk geval niet, dat weten we zeker. Jij doet goed je best om iedereen rustig te houden, wat ook niet verdacht is. Naomi kwam mij ook niet verdacht over, nouja, Megami rekenen we dus als charmant gezelschap, maar van Falcon en dat andere meisje met dat roze haar (lynxx maar Dami weet de naam niet) weet ik niks.." Hij probeerde zo logisch mogelijk te blijven denken.

locatie: Plein
Praat met: Lud.

Het was nog redelijk rustig op het plein ondanks dat ze nu een slachtoffer gingen uitkiezen. Een slachtoffer. Als iets anders kon Ludowic het niet zien, want niemand van hen zag eruit als een zombie. Voor zover hij kon zien was iedereen normaal en functioneerden ze nog voor de volle 100%. Degene die gelyncht zou worden, zou dat ook bewust meemaken.

Hij ging naast Dami op de bank zitten en sprak: "Daar heb je een goed punt. Je weet niets van hen, dus moet je meer over hen te weten komen. Als je iemand niet kent, kan je ook niet over hem of haar oordelen. Lynxx..." Ludowic pauzeerde even en wees naar het meisje met het roze haar, "...was geïnteresseerd in het vinden van echt bewijs. Ze is best opmerkzaam."

"Van Falcon weet ik verder ook weinig, behalve dat hij van drank en muntijs houdt." Zijn eigen woorden herinnerden Ludowic aan het feit dat hij nog steeds honger had.

Luds locatie: Plein
Praat met: Dami

Megami luisterde mee met Dami en Lud. ,, Plus Falcon lijkt bezorgd om Oni." zei ze terwijl ze met hun meedacht. ,, Daarintegen deelde hij een bed met Oni, wat hem wel gelegenheid geeft."
Het was niet leuk om te denken, maar allicht mogelijk. ,, Probleem is dat bijna iedereen in dezelfde ruimte sliep en daarbij dus iedereen gelegenheid had."
Ze dacht na. Hardop haar gedachtegang zeggend. ,, Hij lijkt bezorgd, maar is dat omdat hij echt om haar geeft, of omdat hij zeker wil weten dat ze niks over de aanval weet."
Ze haalde haar schouders op. ,, Iedereen is verdacht en zonder concreet bewijs..." ze zuchtte.

Lokatie: Plein
Praat met Lud en Dami

"WTF is dat nou voor belachelijke reden?" mompelde Naomi, toen Luowic zijn reden vertelde om op Dami te stemmen. Iets luider voegde ze eraan toe: "Ik weet niet, hoor. Maar hij lag naast me in bed. Zou een zombie niet voor een makkelijk sachtoffer gaan? Dus een die naast hem ligt te slapen? Daarbuiten bewogen ze nou niet bepaald snel of zo."
Ze liep in de richting van Dami en Ludowic en ging voor Ludowic staan.
"'Charmant' gezelschap. Zeg je. Nou, als ik om die reden zou stemmen, kan ik net zo goed op jou stemmen, want ik heb liever 'charmante' personen. Eerlijk gezegd vind ik het nogal verdacht dat jij maar een zondebok aanwijst in de hoop dat iedereen erop gaat stemmen. Walgelijk! Als er dan echt iemand dood moet, moet je met een betere reden komen."

Locatie: Plein
Praat met Ludowic

Dami knikte langzaam en zuchtte diep. "Het is jammer dat Oni niks meer weet," mompelde hij zacht en hij liep naar het bord. Hij aarzelde. Om nu iemand aan te wijzen als dader was veel te moeilijk, zonder elkaar goed te kennen. Op dit moment stond nog steeds alleen zijn naam op het bord.

"Iedereen had de gelegenheid om Oni iets te doen," hij bevestigde wat Megami had gezegd. "Of we moeten kijken naar degene die gisteren het meeste honger had," het sloeg nergens op. "Zombies eten hersenen toch?" Hij grinnikte zacht. "Sorry, slaat nergens op natuurlijk."

Hij hoorde ineens Naomi in protest gaan en zuchtte. "Naomi, rustig. Het is een reden, belachelijk of niet." Hij pakte haar hand en glimlachte geruststellend.

locatie: plein
Praat met: Lud, Megami, naomi

"Je protesteert wel erg hard door de feiten te verdraaien." Merkte Ludowic op toen Naomi het woord nam. "Ik heb duidelijk gezegd dat ik overtuigd wilde worden waarom ik fout zit met mijn stem op Dami, maar dat ik er rekening mee houd dat mensen als domme schapen geen eigen beslissingen willen nemen. Dat is geen hoop. Dat is helaas een mogelijkheid. Ik hoop juist dat iedereen hun hersenen gebruikt en goed nadenkt over de keuze die ze moeten maken."
Hij keek Naomi strak aan en sprak verder: "Moet ik dan maar gewoon wachten tot iedereen in paniek op het laatste moment stemt? Dan spoor ik liever iedereen aan tot denken nu we nog de tijd hebben, door een leven op het spel te zetten. Uiteindelijk staat het leven van iedereen leven op het spel en ik heb geen trek in geveinsde beschaafdheid dat niets minder dan een vermomming voor het gebrek aan een ruggengraat is.
Stem maar op mij, dan komt er tenminste vaart in de discussie."

Luds locatie: Plein
Praat met: Naomi

Naomi's reactie was wel erg buitensporig. Ze had het inderdaad ook in eerste instantie raar gevonden dat Ludowic op Dami stemde en daarna ook toegaf dit zonder reden te doen, anders dan om een discussie op gang te krijgen.
,, Stem op een willekeurig persoon en je forceert de andere na te denken over wie er waarschijnlijker is." zei Megami kalm en nadenkend. Ze huiverde even. Ze snapte de gedachte erachter, maar het bleef spelen met levens. Ludowic was óf slim bezig óf heel dom. Hoe dan ook was het een riskant spelletje wat er gespeeld werd. Ze haatte het om zulke manipulatieve spelletjes te spelen. Het herinnerde haar aan het leven was ze ontvlucht was. ,, Dami ziet dat in, ik zie het in en Lud ziet dat klaarblijkelijk in." Ze stond op en keek even naar Naomi. ,, Als je niet wilt dat Dami op het hakblok terecht komt." Ze huiverde even. ,, Hou dan op met verwijten over de manier waarop mensen gedwongen worden om te denken, en denk gewoon mee. Kalm en logisch."

Lokatie; Plein
Praat met Naomi

Dami keek naar de pen en het bord. Hij draaide zich om. "En rustig blijven zorgt er ook voor dat anderen rustig blijven. Paniek is wel het laatste wat we willen." Hij keek naar Megami. "En wil je dat niet zo expliciet zeggen? Dat hakblok ontwijk ik liever, ik hou van mijn hoofd." Hij rilde weer en zette een hand in zijn zij. Zijn andere hand plukte aan het lint dat onder zijn blouse vandaan kwam. Een teken dat hij na dacht, of dat hij nerveus was. Of gewoon allebei.

"Maar wat nu? Natuurlijk volgt de rest straks gewoon, niemand weet wat ze moeten doen, en zullen dus gewoon jou volgen. Volgens mij snappen sommigen de ernst van het lynchen niet eens."

locatie: Plein
Praat met: Lud, Megami, Naomi

"Waarom zouden ze mijn voorbeeld volgen? Ik heb geen enkel argument tegen jou gebruikt. Naomi daarentegen legt woorden in de mond van een ander om jou te verdedigen. Zou ze iets meer weten of wilt ze de aandacht zo veel mogelijk bij anderen leggen?" Even was Ludowic stil en liet Dami rustig nadenken en aan zijn kleding frunniken. "Kijk, dit is nou materiaal waar je iets mee kan. Met niets kan je niet werken, maar met oprechte reacties wel. Als we allemaal in een kringetje zwijgend zitten te kniezen, dan wordt niemand wat wijzer."

Ludowic stond op en wees naar het bord terwijl hij sprak: "Sara en haar bodyguard zijn niet echt begaan met ons lot. Kijk maar: we zijn allemaal een nummer voor hen. 1 tot en met 6. Hetzelfde aantal als een dobbelsteen zijden heeft. Willen jullie dat er echt willekeurig iemand vermoord wordt of willen jullie daar een afgewogen keuze over kunnen maken?"

Luds locatie: plein
Praat met: Iedereen

Lynxx volgde de dingen die gebeurden op het plein van op haar bankje. Ze moesten iemand gaan kiezen die gelyncht zou worden. Haar boterham smaakte niet meer ...

Ze kende niemand echt goed, buiten wat korte gesprekken ofzo. Alleen met Naomi en Lud had ze iets langere tijd doorgebracht.
Ze dacht na over de beslissing en besloot nog wat rond te kijken

locatie: plein
praat tegen niemand

Megami verontschuldigde zich tegenover Dami. ,, Het was niet mijn bedoeling om je ongemakkelijk te laten voelen, maar mensen lijken niet de ernst in te zien wat ondoordacht stemmen doet."
Ze zuchtte. Er moest wat gebeuren. ,, Ik stem in ieder geval niet ondoordacht. Hoewel ik nog niet 100% overtuigd ben, moet er een stem op komen te staan waar redenen achter zit."
Ze liep naar het bord en met sierlijke letters schreef ze de naam Falcon op. ,, Hij lag naast haar in bed, heeft dus mogelijkheid gehad. Het is ook raar dat hij niks gemerkt zou hebben als ze uit bed gesleurd is. Falcon heeft meer tegen hem als Dami. Als mensen mij iemand aanwijzen die grotere redenen hebben dat iemand het anders gedaan heeft. Ik ben niet te trots om mijn stem te veranderen."

Lokatie: Plein
Praat met iedereen die daar is.
stemt op Falcon

Dami haalde zijn schouders op. "Je was de BHV'er. Jij kent het gebouw enzo. Natuurlijk zullen mensen je volgen." Hij keek naar Megami en keek naar haar stem. Ze had wel gelijk, Falcon had het kunnen merken. Of... "Of ze is zelf naar de wc gegaan ofzo, en toen gepakt." Hij twijfelde nog. "Falcon heeft wel geholpen met haar verzorgen vanochtend." Hij dacht zelf nog steeds aan Lynxx, vooral eigenlijk omdat hij haar niet kende. Misschien moest hij, heel flauw, nog even afwachten om de reacties van de anderen te zien.

locatie: plein
Praat met: Iedereen onderhand.

"Maar ik bén ook zelf naar de wc gegaan!" merkte Oni boos op. "Kunnen we eerst de feiten van de aanval even op een rijtje zetten voor we mensen vals gaan beschuldigen?!" Het leek haar zo oneerlijk dat Falcon werd aangevallen omdat niemand het hele verhaal kende. "Ik ben zelf uit bed gegaan omdat ik moest. En ik ben zelf de gang op gegaan omdat ik geen toilet kon vinden. En ook ik heb geen idee wat er daarna gebeurd is, omdat wie het ook gedaan heeft me van achteren knock out geslagen heeft." Even pauzeerde ze om weer rustig te worden, en toen vervolgde ze: "Naar mijn mening is degene die het alarm af kan hebben laten gaan het meest verdacht. Falcon was niet de enige die in mijn buurt sliep. Lynxx lag in het bed ernaast. Ook zij kan direct gemerkt hebben dat ik uit bed ben gegaan. Ze reageerde ook erg licht toen ze hoorde dat we hier opgesloten zaten... En..." Oni aarzelde even, omdat ze niet zomaar iemand wilde beschuldigen, maar ging toen verder. ".. Lynxx was ook pas later op het plein toen het winkelalarm af ging. Misschien heeft zij het wel af laten gaan." Verder zweeg ze. Oni wist heel diep van binnen dat ook Falcon haar kon hebben aangevallen, maar weigerde dat te erkennen. Ze stond op en liep naar het bord, en schreef onder aan de lijst de naam van Lynxx op. "Sorry.." zei ze aarzelend toen ze terug liep tegen Lynxx ".. maar... jij leek me het meest waarschijnlijk..."

Locatie: op het plein
Praat met: iedereen
Stemt op: Lynxx

Dami luisterde naar Oni's verhaal en knikte even. Het was precies wat hij ook dacht. Hij wou alleen Lynxx' reactie erop weten, maar stiekem had hij zijn stem allang besloten. Lud en Megami hadden nu gestemd, Oni ook, nog... Hij dacht even na. Vier stemmen nog. Hemzelf meegeteld.

locatie: Plein
Praat met: Niemand.

Mensen begonnen wat emotioneler te worden. Misschien moest Ludowic voorstellen om even een pauze in te lassen, zodat iedereen rustig wat kon eten en kon bedaren, maar dat zou de discussie wel lam leggen. De elf schudde zijn hoofd.

"Persoonlijk denk ik niet dat Lynxx het gedaan heeft, maar dat is niets meer dan mijn instinct die dat zegt. Ze komt zo bedachtzaam over. Alsof je haar niet zo snel iets wijs maakt." Zei Ludowic. Hij moest opeens denken aan een pijnlijk feit. "Aan de andere kant heb ik niet zo’n beste mensenkennis. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik iemand het voordeel van de twijfel geef en er goed naast zit."

Hij gooide het lege pak crackers in een nabije prullenbak en ging weer zitten.
"Ik ben nog niet overtuigd van iemands schuld of onschuld."

Luds locatie: plein
Praat met: iedereen

Naomi zuchtte een paar keer diep. Daar hadden ze wel gelijk in. Maar ze vond het gewoon zo'n *piep*reden! "Sorry.." stamelde ze. "Maar ik vind het gewoon zo stom dat we echt iemand moeten gaan lynchen. En ik wil eigenlijk helemaal niet stemmen als ik het niet eens zeker weet. En van mevrouw Sara en die bodyguard MOET het. En het is allemaal zo gemeen!"

Ze ging zitten op de grond en keek toe hoe Megami haar stem opschreef. Zij gaf tenminste wel een logische reden om op Falcon te stemmen. Al twijfelde Naomi wel. Hij leek ook nog wel ok. Zeker toen Dami nog zei dat hij had geholpen toen Oni vanochtend gevonden was. De redenering van Oni klonk ook heel logisch, al vroeg ze zich af of Lynxx het was. Zij had ook graag de dader willen vinden door de video te bekijken.

Toch waren Falcon en Lynxx de meest voor de hand liggende personen, omdat ze in de buurt van Oni waren geweest.

Locatie: plein
Praat een beetje in het algemeen

Megami luisterde naar Oni's verhaal. ,, Ach, dat veranderd de zaken wellicht." zei ze bedachtzaam. Lynxx en Falcon hadden dus allebei gelegenheid gehad, maar als Oni op de gang gepakt had zou iedereen het geweest kunnen zijn. Falcon en Lynxx zouden gehoord kunnen hebben dat ze opstond en wegging, maar iedereen die ze voorbij was gelopen ook.
Oni kwam met nog meer dingen die plausibel klonken. ,, Wellicht, maar Lynxx is meegegaan met Ludowic om de beelden te bekijken. Dit zou ze uiteraard kunnen doen om daarna de beelden te saboteren, maar met 2 getuigen zou dat lastig wezen."
Ze wilde haar stem nog niet veranderen. Niet voordat beide partijen zichzelf hadden laten horen.

lokatie Plein
Praat met Oni, en de rest.

"Maar Lynxx kon de videobeelden ook al lang voordat ze met Ludowic en Naomi mee ging gewist hebben... " Verder ging Oni niet. Ze wilde nog niet hard op zeggen wat ze dacht, tot ze er zeker van was dat dat waar kon zijn. Daarnaast voelde ze zich in het nauw gedreven. Ze was niet goed in discussies voeren en nu kon haar stem nota bene de doorslag geven omdat hij zwaarder woog dat die van de anderen.

Locatie: plein
Praat met: Megami, en iedereen die erbij staat

Er waren van die moment waarop je de keuze had om te spreken of om te zwijgen, maar als je eenmaal een keuze had gemaakt moest je er achter blijven staan. Je handelen steeds aanpassen sprak nu eenmaal niet voor je en nu ze elkaar aan het wegstemmen waren, was het helemaal niet slim om domme dingen te doen.

"De deur van het videohok zat op slot toen we daar aankwamen." Zei Ludowic. Domme dingen. Dat deed hij wel vaker. "Ik heb een sleutel voor de deur, wat mij natuurlijk verdacht maakt, maar dat zou Lynxx weer vrijspreken. Tenzij we zo ver doordraaien en mensen ervan beschuldigen de sleutel onopgemerkt van mijn sleutelbos gerold te hebben en ook weer zonder dat ik het heb gemerkt weer aan mijn sleutelbos hebben gezet. Kom op. Als we heel eerlijk zijn, hoeveel tijd zat er tussen het moment dat Oni gevonden werd en het moment dat Lynxx, Noami en ik naar het videohok gingen?"

Luds locatie: plein
Praat met: iedereen

"Daar heeft Ludowic wel gelijk in. Toen wij in het hok waren, heeft in ieder geval niemand op die knop gedrukt. De beelden stopten op het moment van de paniek, dus het moet of toen gebeurd zijn, of het kwam inderdaad door de stroom die uitviel."
En toch klopte er iets niet... Ze keek weer naar Ludowic. "Maar waar had je eigenlijk die sleutels vannacht? Had toen niemand ze mee kunnen nemen en ze terug kunnen leggen voor je ze kon missen?"

Locatie: plein
Praat met: Ludowic

"De sleutels heb ik 's nachts bij mijn kleding gelegd en in theorie zou iemand die gepakt kunnen hebben toen ik sliep. Ik werd wakker van een schreeuw en daarna heeft niemand anders dan ik zelf aan mijn spullen gezeten." Legde Ludowic uit. Het was goed dat er over alle mogelijkheden nagedacht werd, maar ergens voelden de videobeelden als een dood spoor.
"Iemand moet dan tussen het moment dat hij of zij gestoord werd met..." even was Ludowic stil, zodat hij de juiste woorden kon kiezen, "... Oni wat aandoen en het moment dat er alarm werd geslagen de beelden gewist hebben. Ik weet niet of daar genoeg tijd voor is geweest."

Ludowic keek de groep aan. "Één van ons heeft Oni gered en voorkomen dat ze werd opgegeten. Er is dus iemand onder ons die zijn of haar mond daarover houdt. Ik neem niemand dat kwalijk, want wie kan je nu echt vertrouwen?"

Luds locatie: plein
Praat met: iedereen

Saix stond te luisteren naar de gesprekken, intressant wat ze allemaal zaten te bedenken en dat ze nu daadwerkelijk serieus nadachten over wat er aan de hand was en wie het gedaan kon hebben. Het deed hem wederom aan die geek-avondjes bij Layla denken..hij weerstond de weerleiding om te roepen 'Het was de butler in de salon met de loden pijp!'

Hij grijnsde even, en snapte wel waarom Ludowic eerder had geroepen dat hij en Saar niet echt met hun lot begaan waren. Het waren natuurlijk mensen, en hij kon best wat meer betrokken zijn met ze, normaal was hij toch wel wat zorgzamer dan dit. De afwezigheid van Puppy-en daarmee van een hart-leek echter zijn gevolgen te hebben. Hij dacht even aan de mensen buiten, maar probeerde zich niet te veel zorgen te maken, de mensen waar hij om gaf zouden wel ok zijn. Puppy had geen lichaam en kon dus ook geen zombie worden(..al zou het wel een hele schattige zombie zijn), en Alizee zou Alizee niet zijn als hij niet 1 of andere geheime schuilkelder had waar ie iedereen ingeschoven had en waar ze nu thee zaten te drinken terwijl Vasy klaagde over gebrek aan daglicht bij zijn borduurwerk.

Hij gaapte even en liep langs de rest over het plein, hij zou zo boodschappen gaan doen met Saar, maar het was eerst tijd voor koffie. 'Zeg Sherlocks..' zei hij tegen de groep '..ik ga koffie zetten, willen jullie ook? Saar en ik gaan zo wat inslaan en dan zullen we wat koken, kunnen jullie je mooi bezighouden met wie onze hersentjes probeert op te eten.'

Lokatie: plein
Praat met: iedereen

Lynxx keek nog steeds in stilte toe, blijkbaar was zij voor een aantal ook een verdachte. Ze kon het hen niet kwalijk nemen, iedereen is nu eenmaal verdacht voor iedereen en alles wat je doet maakt het erger, of je nu wil helpen of niet.

Door de dingen te horen begon ze er langzaamaan niets meer om te geven. Als ze gelyncht zou worden zouden mensen zien dat het onnodig was en zou zij zich niet meer ongemakkelijk voelen. Dan maar gewoon haar mening effe neerplanten.

Haar gedachten gingen steeds terug naar het moment in de videoruimte, waar toch een paar dingen gebeurd zijn die iemand verdacht zouden maken.

"Het spijt me, Lud. Ik mag je graag, en bedankt dat je me verdedigd, maar je hebt jezelf best verdacht gemaakt in de videoruimte..."; begon ze, met een krop in de keel. "Je zei zelf dat je niet meer werkte voor beveiliging. Waarom doe je dan alsof? Vertrouwen van de mensen winnen?" Ze stopte even. "Zal wel gewerkt hebben, wie gaat iemand van beveiliging wantrouwen? Je zou geen van de sleutels nog mogen hebben... en toch was je de enige die ze had en zonder argwaan te wekken zou kunnen gaan kijken."
"Je zette mij en Naomi achter het controlepaneel, voor het geval er iets misging dat wij de schuld zouden krijgen... Is het daarom ook dat je als enige uitleg zei welke knop de opnames gewist werden?"

Ze stapte naar het bord en schreef Ludowic bij de andere namen die er stonden. "Het spijt me, maar iemand is hier de schuldige... en in mijn ogen ben jij de meest verdachte..."

Ze stapte opzij en ging terug zitten, terwijl ze probeerde die ene rotte traan te verbijten...

Praat tegen: iederee en dan niemand
Locatie: plein
Stemt op Lud

"Pardon?" Zei Ludowic tegen Lynxx. "Ik heb je wel degelijk uitgelegd hoe een camera te selecteren en hoe de tapes vooruit of achteruit te spoelen. Het is niet mijn schuld dat je niet oplet of ben je bewust bezig met onwaarheden rond te spuien?"
De elf keek Naomi aan en zei: "Zij was er bij en kan vertellen wat ik wel en niet heb uitgelegd. Daarnaast heb ik vanochtend voor iedereens ogen ter plekke ontslag genomen. Hoe kan ik dan nog doen alsof ik voor de winkelbeveiliging werk? De sleutels heb ik nog, omdat ik die nog niet heb in geleverd en ze kwamen anders wel goed van pas. Anders hadden we de deur moeten opbreken." De elf richtte zich weer tot Lynxx en zei: "Jij leek overigens geen problemen te hebben met mijn voorstel om bij winkels in te breken en daar de beveiligingstapes te bekijken. Tapes waarvan ik eerlijk toegeef geen vrijelijke toegang tot te hebben.
"Ik nam het voor je op, omdat je onschuldig overkomt, maar nu verdraai je de feiten en vertel je onwaarheden. Zelfs al heb je Oni niets aangedaan, dit spreekt niet voor je."

Luds locatie: plein
Praat met: Lynxx, Naomi en de rest.
(Lud heeft echt meer uitgelegd dan de deleteknop. )

"doorspoelen en terugdraaien is iets dat iedereen kan die een gewone muziekspeler heeft... Dus dat is niets spectaculairs om uit te leggen. Kan ik er wat aan doen dat ik het verdacht vind dat je de ene knop die we echt niet moeten gebruiken gaat uitleggen, alsof je hoopte dat we hem zouden gebruiken. Maar het spijt me als ik dat fout opvatte..." Ze haalde even adem. "Van dat inbreken, misschien heb je daar gelijk mee. Kan ik er wat aan doen dat die winkels misschien bewijzen hebben die levens kunnen redden? En mocht je het niet herinneren, de reden van een paar mensen om mij verdacht te maken ... Ik was later dan de rest deze ochtend. Sorry dat ik de tijd niet gewoon kan terugdraaien om zeker te zijn van wat iedereen ooit zei en deed...", antwoorde ze bitsig.

Ze was het redelijk beu en liep weg. "Ik ga effe iets halen om te drinken, maak gerust nog meer ruzie zonder me..."

Locatie: loopt naar supermarktje voor frisdrank
praat tegen iedereen

Dami luisterde naar de discussie tussen Lynxx en Lud en hij greep de pen. Zijn keus was nu ook definitief.
"Sommige dingen worden uitgelegd, om zoiets te voorkomen," zei hij, lichtelijk bitchy tegen Lynxx' rug en hij stapte naar het bord. Naomi ging in protest voor hem, maar Lynxx vond het duidelijk erg nodig om zichzelf te verdedigen. Er was dus iets aan de hand. Hij keek naar het bord en schreef toen in een sierlijk handschrift haar naam op het bord. Eerst fout geschreven, daarna plakte hij er snel nog een x achter.
"Dit is mijn stem."

Locatie: Plein
Praat met: iedereen
STEMT OP: LYNXX

Falcon liet het maar een beetje over zich heen komen. 'Goed, stem maar op mij. Ik ben duidelijk verdacht, dat weet ik. Simpelweg zeggen dat ik het niet was lijkt me niet voldoende, maar mezelf teveel verdedigen gaat averechts werken, denk ik,' zei Falcon vrij kalm. Hij deed niet aan paniek, hij wilde dat zijn verstand de leiding hield in deze situatie. ''

'Oni ging 's nachts inderdaad naar de WC,' zei hij toen, Megami een beetje argwanend vanuit zijn ooghoeken in de gaten houdend, 'dat weet ze zeker. Ze is niet uit bed gesleurd, dat had ik of Lynxx heus wel gemerkt. Trouwens,' hij richtte zich op Lynxx, 'niet om het een of ander, maar je kwam uit het niets en ging erbij liggen. Natuurlijk heb ik geen bezwaar tegen een schone dame aan iedere zij, maar je kan haar makkelijk gevolgd hebben naar de WC. Natuurlijk had ik dat ook gekund, maar zou het niet opvallen als er een jongen achter een meisje aan naar de WC loopt? Lynxx had meer kans gehad, niemand kijkt op als meisjes samen naar de WC gaan. Ik denk dat meneer de ex-BHV'er er wel het een of ander op aan te merken had als hij mij ineens zag lopen...' Hij vond Lud wel een beetje té pushy, maar dat kon ook zijn karakter zijn.

Falcon zuchtte even en glimlachte naar Oni. 'Jij bent de leider, en als jij op Lynxx stemt doe ik dat ook.' Hij liep naar het bord en schreef haar naam op.

Lokatie: plein
Praat met : iedereen

Stemt op: Lynxx

Lynxx kwam terug met een limonade in dr hand en zag dat Falcon haar naam erbij schreef. Ze had geen kans meer... "Het zou me trouwens sterk verbazen mocht een kerel het niet doorhebben als niet één maar twee meiden van zn zij zijn vertrokken" Mompelde ze. Ze had misschien toch beter op een bankje op het plein geslapen, maar dat zou haar evenzeer verdacht gemaakt hebben.
Ze keek op dr horloge, nog steeds een paar uur te gaan. Waarom ging de tijd niet sneller dat dit alles achter de rug was en de rest hier hun fout zouden inzien. "Misschien dat ik wel blijf hangen om te kijken hoe de rest een voor een opgevreten worden door de zombie.." zei ze binnensmonds terwijl ze de rest aankeek.

Locatie: bankje op plein
Praat tegen zichzelf